Postanowienie SN z dnia 18 lutego 2005 r. sygn. III SPP 19/05

1. Uiszczenie przez adwokata opłaty stałej od skargi na przewlekłość postępowania po jej wniesieniu, ale przed rozpoznaniem, powoduje, że dwumiesięczny termin do załatwienia skargi (art. 11 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki, Dz.U. Nr 179, poz. 1843) rozpoczyna bieg od daty wniesienia opłaty.

2. Ocena wystąpienia przewlekłości postępowania nie odnosi się do jego wcześniejszych etapów, które zostały zakończone, lecz jedynie do etapu toczącego się postępowania, przy czym możliwe jest uwzględnienie dotychczasowego przebiegu sprawy (art. 2 w związku z art. 12 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r.).

Przewodniczący SSN Andrzej Wasilewski (sprawozdawca)

Sędziowie SN: Katarzyna Gonera, Józef lwulski

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 18 lutego 2005 r. sprawy ze skargi Anny B. na przewlekłość postępowania Sądu Apelacyjnego w Gdańsku, Sądu Okręgowego w Gdańsku i Sądu Najwyższego,

oddalił skargę.

Uzasadnienie

Pełnomocnik skarżącej - Anny B. wniósł w dniu 20 grudnia 2004 r. skargę na przewlekłość postępowania prowadzonego przez: „- Sąd Rejonowy w Wejherowie (postępowanie merytoryczne), - Sąd Okręgowy w Gdańsku (postępowania zażaleniowe i apelacyjne), - Sąd Apelacyjny w Gdańsku (postępowanie zażaleniowe), - Sąd Najwyższy (postępowanie kontrolne i kasacyjne)”, w której wystąpił o stwierdzenie, że w postępowaniu o podział majątku wspólnego Anny B. i Jerzego B. (aktualnie [...] Sąd Okręgowy w Gdańsku, wcześniej [...] Sąd Rejonowy w Wejherowie) „nastąpiła przewlekłość postępowania - nastąpiło naruszenie prawa Anny B. do rozpoznania jej sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki” oraz o przyznanie skarżącej od Skarbu Państwa sumy pieniężnej w wysokości 10.000 zł z tytułu przewlekłości postępowania i obciążenie Skarb Państwa kosztami postępowania, w tym kosztami zastępstwa adwokackiego według norm przepisanych. W uzasadnieniu skargi pełnomocnik skarżącej podniósł w szczególności, iż w przedmiotowej sprawie wniosek o podział majątku został złożony przez skarżącą Annę B. w dniu 8 kwietnia 1982 roku (małżeństwo zostało rozwiązane 26 czerwca 1981 roku), a wobec podejmowania przez uczestników tego postępowania licznych działań faktycznych i prawnych (w tym wniosków dowodowych, wniosków o odraczanie rozpraw, o wyłączenie sędziego oraz zażaleń na kolejne rozstrzygnięcia sądowe w tych kwestiach) postanowienia merytoryczne w przedmiotowej sprawie zostały wydane: (a) przez Sąd pierwszej instancji w dniu 22 kwietnia 2003 r., doręczono je stronom w dniu 30 lipca 2003 r. i zostało ono przez obie strony zaskarżone; (b) przez Sąd drugiej instancji w dniu 12 lutego 2004 r. i ono również zostało zaskarżone. W tej sytuacji, w uzasadnieniu niniejszej skargi pełnomocnik skarżącej zarzucił, iż „Państwo Polskie nie stworzyło odpowiedniego prawa, pozwalającego sprawnie i szybko przeprowadzić takie jak mój (nieskomplikowane) postępowania. Były mąż skarżącej - wykorzystując luki i możliwości - doprowadził do tak znacznego wydłużenia postępowania składając stale odrzucane wnioski o wyłączenie sędziego, niezasadne wnioski o zarządzenia tymczasowe, zażalenia na każdą możliwą czynność (a nawet niemożliwą jak odmowa zawieszenia), zażalenia na odrzucenie zażalenia, wiele kolejnych wniosków o zwolnienie od kosztów sądowych (nawet zwolnienie z opłaty od zażalenia w wysokości . zł w latach dziewięćdziesiątych - równowartość bodajże pudełka zapałek). Nikt nie był mu w stanie przeszkodzić w składaniu takich wniosków, ponieważ nie przewidywała tego procedura cywilna.” Powyższą skargę Sąd Apelacyjny w Gdańsku przedstawił w trybie art. 7 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz.U. Nr 179, poz. 1843) Sądowi Najwyższemu, do którego wpłynęła ona w dniu 24 stycznia 2005 r. Natomiast wymagana opłata sądowa stała z tytułu wniesienia skargi na przewlekłości postępowania (art. 17 ust. 1 ustawy o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki) została uiszczona przez pełnomocnika skarżącej (w formie znaczków opłaty skarbowej przy piśmie z dnia 11 lutego 2005 r.) dopiero w dniu 16 lutego 2005 r.