Wyrok SN z dnia 12 maja 2005 r. sygn. I PK 246/04

1. Sędzia w stanie spoczynku nie sprawuje urzędu sędziego, a więc nie dotyczy go art. 180 ust. 2 Konstytucji RP.

2. Sąd Dyscyplinarny i Wyższy Sąd Dyscyplinarny powołane na mocy art. 83 § 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (jednolity tekst: Dz.U. z 1994 r. Nr 7, poz. 25 ze zm.) nie były sądami sprawującymi wymiar sprawiedliwości (art. 175 ust. 1 i art 45 ust. 1). Orzeczenie tych sądów o pozbawieniu prawa do stanu spoczynku wraz z prawem do uposażenia podlega ocenie sądu powszechnego co do zasadności i współmierności wymierzonej kary dyscyplinarnej.

3. W sprawie o zapłatę uposażenia w stanie spoczynku legitymowany jest sąd, w którym sędzia otrzymywał wynagrodzenie, a nie Skarb Państwa.

Przewodniczący SSN Józef Iwulski (sprawozdawca)

Sędziowie SN: Beata Gudowska, Barbara Wagner

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 maja 2005 r. sprawy z powództwa Wacława K. przeciwko Skarbowi Państwa - Sądowi Okręgowemu w S. o zapłatę uposażenia, na skutek kasacji powoda od wyroku Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 20 lipca 2004 r. [...]

uchylił zaskarżony wyrok oraz wyrok Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Suwałkach z dnia 16 kwietnia 2004 r. [...] i przekazał sprawę temu Sądowi Okręgowemu do ponownego rozpoznania.

Uzasadnienie

Powód Wacław K. domagał się zasądzenia od Sądu Okręgowego w S. kwot po 3.630 zł miesięcznie, poczynając od września 2001 r., tytułem uposażenia sędziego w stanie spoczynku.

Sąd Okręgowy w Suwałkach wyrokiem z dnia 16 kwietnia 2004 r. [...] oddalił powództwo. Sąd ustalił, że powód do 30 kwietnia 1991 r. był sędzią Sądu Wojewódzkiego w S. Od 1 maja 1991 r. przeszedł na emeryturę i 20 września 1991 r. został wpisany na listę adwokatów, a od 4 września 1992 r. wykonywał ten zawód w K. Minister Sprawiedliwości w dniu 25 lutego 1993 r. zgodził się na prowadzenie przez niego indywidualnej kancelarii. W okresie od 1 października 1992 r. do 31 grudnia 1997 r. świadczenie emerytalne powoda było zawieszone. Od 1 stycznia 1998 r. powód przeszedł w stan spoczynku. Decyzją z dnia 27 stycznia 1999 r. Prezes Sądu Okręgowego w S. odmówił powodowi zgody na dalsze wykonywanie zawodu adwokata. Pomimo braku zgody, powód nadal pracował w tym charakterze. Sąd Dyscyplinarny w W. wyrokiem z dnia 26 kwietnia 2001 r. uznał go winnym tego, że od 1 stycznia 1998 r., będąc sędzią w stanie spoczynku, bez uprzedniej zgody prezesa właściwego sądu, wykonywał zawód adwokata, pobierając jednocześnie uposażenie i za to wymierzył mu karę dyscyplinarną pozbawienia prawa do stanu spoczynku wraz z prawem do uposażenia. Wyższy Sąd Dyscyplinarny w dniu 11 września 2001 r. utrzymał w mocy ten wyrok.