Zarzut przedawnienia roszczenia jako nadużycie prawa podmiotowego

Wyrok SN z dnia 29 czerwca 2005 r. sygn. I PK 261/04

Skorzystanie przez pracodawcę z zarzutu przedawnienia roszczenia z zakresu prawa pracy może nie zasługiwać na ochronę prawną z uwagi na sytuację obu stron stosunku pracy, a nie tylko ze względu na okoliczności dotyczące pracodawcy korzystającego z tego zarzutu.

Przewodniczący SSN Józef lwulski

Sędziowie SN: Roman Kuczyński, Zbigniew Myszka (sprawozdawca).

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 czerwca 2005 r. sprawy z powództwa Kazimierza S. przeciwko J. Spółce Węglowej SA Kopalni Węgla Kamiennego „P.” w P. o zapłatę, na skutek kasacji powoda od wyroku Sądu Okręgowego Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Gliwicach-Ośrodka Zamiejscowego w Rybniku z dnia 17 czerwca 2004 r. [...]

uchylił zaskarżony wyrok i sprawę przekazał Sądowi Okręgowemu-Sądowi Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Gliwicach-Ośrodkowi Zamiejscowemu w Rybniku do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Sąd Okręgowy-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Gliwicach-Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku wyrokiem z dnia 17 czerwca 2004 r. oddalił apelację powoda Kazimierza S. od wyroku Sądu Rejonowego-Sądu Pracy w Jastrzębiu Zdroju z dnia 16 września 2003 r. zasądzającego na rzecz powoda od pozwanej J. Spółki Węglowej kwotę 877,63 zł i oddalającego powództwo w pozostałej części. W sprawie tej powód początkowo domagał się zasądzenia od pozwanej kwoty 10.000 zł, zarzucając, że pozwana nieprawidłowo wyliczyła jego czas pracy i przekazała do organu rentowego niekompletną dokumentację, w związku z czym poniósł on szkodę w wysokości określonej w pozwie. Następnie powód rozszerzył żądanie do kwoty 30.000zł, wraz z odsetkami od dnia wytoczenia powództwa, twierdząc, iż przez okres 15 lat utracił 22.500 zł, a ponadto nie otrzymał nagrody jubileuszowej i odprawy w wysokości po 3.750 zł. Pozwana wniosła o oddalenie powództwa, podając, że powód był u niej zatrudniony od 1 października 1979 r. do 9 grudnia 1985 r, a zatem jego roszczenia przedawniły się. Sąd pierwszej instancji ustalił, że umowa o pracę z powodem rozwiązała się w dniu 10 grudnia 1985 r. - wskutek upływu okresu pobierania świadczeń chorobowych na podstawie art. 53 § 1 k.p. Następnie w dniu 2 stycznia 1986 r. pozwana przekazała do Oddziału ZUS w R. wniosek powoda o rentę inwalidzką dołączając do niego dokumenty potwierdzające jego zatrudnienie w poprzednich kopalniach oraz zaświadczenie, iż od dnia 20 grudnia 1975 r. był czynnym członkiem drużyny ratowniczej. Orzeczeniem OKIZ z dnia 15 stycznia 1986 r. powód został zaliczony do pierwszej grupy inwalidów, a orzeczeniem tej komisji z dnia 19 lutego 1991 r. inwalidztwo powoda uznano za trwałe. Decyzją z dnia 18 stycznia 1986 r. organ rentowy przyznał powodowi górniczą rentę inwalidzką pierwszej grupy od dnia 10 grudnia 1985 r, tj. od dnia wyczerpania okresu pobierania zasiłku chorobowego.