Wyrok SN z dnia 27 kwietnia 2005 r. sygn. II UK 27/05

Ponowne ustalenie na wniosek emeryta wysokości świadczenia przez doliczenie nieuwzględnionych dotychczas okresów składkowych lub nieskładkowych polega na tym, że kwotę przysługującego mu świadczenia zwiększa się, doliczając do kwoty otrzymywanej dotychczas emerytury stosowny procent podstawy wymiaru ustalonej w wyniku waloryzacji, odpowiednio za każdy rok, okresów składkowych lub nieskładkowych (art. 112 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 53 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, jednolity tekst: Dz.U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353 ze zm.).

Przewodniczący SSN Jerzy Kuźniar

Sędziowie SN: Beata Gudowska, Andrzej Wasilewski (sprawozdawca)

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 kwietnia 2005 r. sprawy z wniosku Stanisławy G. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych-Oddziałowi w W. o wysokość emerytury, na skutek kasacji wnioskodawczyni od wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 2 marca 2004 r. [...]

oddalił kasację.

Uzasadnienie

Sąd Apelacyjny-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie wyrokiem z dnia 2 marca 2004 r. [...] oddalił apelację wnioskodawczyni - Stanisławy G. od wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie z dnia 6 stycznia 2003 r. oddalającego jej odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych-Oddział w W. z dnia 15 października 1999 r. w sprawie przeliczenia emerytury wnioskodawczyni, w którym żądała ona doliczenia dodatkowego okresu ubezpieczenia jako składkowego, stwierdzenia ogółem jako udowodniony dla obliczenia przysługującej jej emerytury okresu 38 lat i 4 miesięcy, zakwestionowała wszystkie wydane uprzednio decyzje emerytalne w jej sprawie, począwszy od decyzji z dnia 4 sierpnia 1988 r., oraz żądała obliczenia należnej jej emerytury począwszy od 1990 r. wedle wskaźnika 250%. W uzasadnieniu tego wyroku Sąd Apelacyjny stwierdził, że: po pierwsze - bezsporne jest w sprawie to, że wnioskodawczyni „prawo do emerytury nauczycielskiej nabyła od dnia 30 sierpnia 1988 r. i świadczenie to wobec kontynuowania zatrudnienia było zawieszone. W sierpniu 1990 r. złożyła wniosek o przeliczenie wysokości emerytury poprzez ponowne ustalenie jej podstawy wymiaru w oparciu o zarobki uzyskiwane od III kwartału 1989 r. do II kwartału 1990 r. Na podstawie złożonego zaświadczenia z zakładu pracy emerytura została przeliczona i podjęto jej wypłatę.”; po drugie - pierwsze odwołanie wnioskodawczyni do Sądu Wojewódzkiego w Warszawie, dotyczące decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w W. z dnia 5 grudnia 1995 r, zostało oddalone wyrokiem z dnia 10 czerwca 1996 r, który następnie został utrzymany w mocy wyrokiem Sądu Apelacyjnego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie z dnia 10 października 1996 r. [...]; podobnie, odwołanie wnioskodawczyni od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w W. z dnia 25 czerwca 1997 r. zostało oddalone wyrokiem Sądu Wojewódzkiego w Warszawie z dnia 15 stycznia 1998 r, który następnie został utrzymany w mocy wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 6 sierpnia 1998 r. [...]; oznacza to, że -wbrew żądaniu wnioskodawczyni - nie jest już dopuszczalna kontrola uprzednio zaskarżonych decyzji, które były przedmiotem kontroli sądowej zakończonej wydaniem prawomocnych wyroków (art. 199 § 1 pkt 2 k.p.c.); po trzecie - natomiast, rozpoznając zarzuty wnioskodawczyni kwestionujące zasadność dotyczącej jej decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 15 października 1999 r, Sąd Apelacyjny zważył, co następuje: (a) stanowisko organu rentowego w tym zakresie jest prawidłowe w kwestii niewliczenia do stażu emerytalnego wnioskodawczyni pracy w gospodarstwie rolnym w okresie od dnia 15 września 1956 r. do dnia 28 maja 1958 r, bowiem: „wniosek o doliczenie tego okresu skarżąca zgłosiła w dniu 31 sierpnia 1998 r, czyli pod rządami ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz.U. Nr 40, poz. 267 ze zm.) i ustawy z dnia 17 października