Uchwała SN z dnia 24 lutego 2005 r. sygn. III CZP 86/04

Sędzia SN Mirosława Wysocka (przewodniczący)

Sędzia SN Marek Sychowicz (sprawozdawca)

Sędzia SA Dariusz Zawistowski

Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa „S.A.S.”, sp. z o.o. w N. przeciwko Aldonie K. i Andrzejowi M. o zapłatę, po rozstrzygnięciu w Izbie Cywilnej na posiedzeniu jawnym w dniu 24 lutego 2005 r., przy udziale prokuratora Prokuratury Krajowej Jana Szewczyka, zagadnienia prawnego przedstawionego przez Sąd Apelacyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 5 października 2004 r.:

„Czy zapis na sąd polubowny zastrzeżony w umowie zawartej pomiędzy wystawcą weksla gwarancyjnego a remitentem pozostaje skuteczny w postępowaniu przed sądem powszechnym w stosunku do wystawcy w sprawie, w której po stronie pozwanej zachodzi współuczestnictwo materialne wystawcy weksla oraz poręczyciela wekslowego, który nie był stroną umowy zawierającej zapis na sąd polubowny?”

podjął uchwałę:

Zarzut zapisu na sąd polubowny, dotyczącego stosunku prawnego pomiędzy wystawcą weksla a remitentem, jest skuteczny w stosunku do wystawcy weksla także wtedy, gdy pozwanym, obok tego wystawcy weksla, jest poręczyciel wekslowy, który nie był stroną umowy poddającej spór pod rozstrzygnięcie sądu polubownego.

Uzasadnienie

Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy nakazem zapłaty z dnia 7 grudnia 1995 r., wydanym w postępowaniu nakazowym, nakazał żeby pozwani Aldona K. i Andrzej M. zapłacili solidarnie powódce „S.A.S.”, spółka z o.o. w N. Wymienioną w nim kwotę. Po rozważeniu zarzutów pozwanych Sąd Okręgowy w Warszawie, rozpoznając sprawę po raz trzeci, po uchyleniu poprzednich orzeczeń, postanowieniem z dnia 16 października 2003 r. uchylił nakaz i pozew odrzucił, albowiem uznał skuteczność zarzutu zapisu na sąd polubowny. Przy rozpoznawaniu przez Sąd Apelacyjny w Warszawie zażalenia na to postanowienie powstało przytoczone zagadnienie prawne budzące poważne wątpliwości, które Sąd ten przedstawił do rozstrzygnięcia przy założeniu istnienia następujących okoliczności faktycznych.