Postanowienie SN z dnia 17 listopada 2004 r. sygn. V KK 158/04

W procesie złożonym podmiotowo większość uchybień określonych w art. 439 § 1 k.p.k. dotyczy całego wyroku, a więc także wszystkich oskarżonych, wobec czego ich wystąpienie musi spowodować uchylenie orzeczenia także na korzyść współoskarżonych, którzy nie wnieśli środka odwoławczego (art. 435 k.p.k.). Są jednak wśród nich także takie, które mogą dotyczyć, w konkretnej sprawie, tylko niektórych oskarżonych (art. 439 § 1 pkt 5, 8, 8, 10 i 11 k.p.k.). W tych ostatnich wypadkach orzeczenie należy uchylić tylko na korzyść tego oskarżonego, którego takie uchybienie dotyczy.

Przewodniczący: sędzia SN H. Gradzik.

Sędziowie SN: A. Deptuła (sprawozdawca), E. Strużyna.

Prokurator Prokuratury Krajowej: K. Parchimowicz.

Sąd Najwyższy w sprawie Cezarego T. i Artura K. skazanych z art. 201 w zw. z art. 205 § 2¹ k.k. z 1969 r. po rozpoznaniu w Izbie Karnej na rozprawie w dniu 17 listopada 2004 r., kasacji wniesionych przez obrońców skazanych od wyroku Sądu Apelacyjnego w P. z dnia 18 września 2003 r., utrzymującego w mocy wyrok Sądu Okręgowego w P. z dnia 19 lipca 2002 r.

oddalił obie kasacje jako oczywiście bezzasadne (...).