Postanowienie SN z dnia 26 lutego 2004 r. sygn. IV KK 298/03

Kasacja strony na korzyść oskarżonego wniesiona od wyroku innego, niż wyrok skazujący na karę pozbawienia wolności bez warunkowego za­wieszenia jej wykonania (art. 523 § 2 k.p.k.) jest dopuszczalna wyłącznie z powodu uchybień wymienionych w art. 439 k.p.k. (art. 523 § 4 pkt 1 k.p.k.), przeto inne, niezwiązane z tego rodzaju naruszeniami, uchybienia prawu, podnoszone w takiej kasacji, w ogóle nie podlegają rozpoznaniu, i w razie ustalenia, że obraza stanowiąca okoliczność wskazaną w art. 439 k.p.k. nie miała miejsca, kasacja w tym zakresie podlega oddaleniu, a w części dotyczącej pozostałych zarzutów należy pozostawić ją bez rozpoznania jako niedopuszczalną.

Przewodniczący: sędzia SN H. Gordon-Krakowska.

Sędziowie SN: T. Grzegorczyk (sprawozdawca), E. Matwijów.

Prokurator Prokuratury Krajowej: B. Drozdowska.

Sąd Najwyższy w sprawie Tomasza C., skazanego z art. 205 § 1 k.k. z 1969 r. i innych, po rozpoznaniu w Izbie Karnej na rozprawie w dniu 26 lutego 2004 r. kasacji, wniesionej przez obrońcę skazanego od wyroku Sądu Okręgowego w B. z dnia 3 grudnia 2002 r., zmieniającego wyrok Sądu Rejonowego w B. z dnia 18 listopada 1998 r.,

oddalił kasację w części dotyczącej zarzutu obrazy przepisów o przedawnieniu karalności jako oczywiście bezzasadną, pozostawiając ją - stosownie do art. 430 § 1 k.p.k. w zw. z art. 518 k.p.k. - bez rozpoznania w pozostałym zakresie (...).