Wyrok SN z dnia 26 lutego 2004 r. sygn. III SK 1/04

Do kompetencji rzecznika ochrony konsumenta należy także podejmowanie działań mających zapobiegać naruszaniu interesów konsumentów (art. 1 w związku z art. 21 ustawy z dnia 24 lutego 1990 r. o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym i ochronie interesów konsumentów, jednolity tekst: Dz.U. z 1999 r. Nr 52, poz. 547 ze zm. oraz art. 1 w związku z art. 34 ust. 1 i art. 37 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów, jednolity tekst: Dz.U. z 2003 r. Nr 86, poz. 804 ze zm.). Oznacza to, że również w sytuacji, gdy okoliczności pojedynczego przypadku wskazują na zagrożenie dla funkcjonowania rynku praktykami niepożądanymi (szkodliwymi) ze względu na interesy konsumentów (interes publiczny), spełnione zostają przesłanki prawne uzasadniające wszczęcie postępowania administracyjnego na wniosek rzecznika w celu zapobieżenia dalszemu stosowaniu takich praktyk.

Przewodniczący SSN Kazimierz Jaśkowski

Sędziowie SN: Zbigniew Myszka, Andrzej Wasilewski (sprawozdawca)

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 lutego 2004 r. sprawy z odwołania Powiatowego Rzecznika Konsumentów w W. przeciwko Prezesowi Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów o ochronę konkurencji i konsumentów, na skutek kasacji strony powodowej od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie-Sądu Antymonopolowego z dnia 3 kwietnia 2002 r. [...]

oddalił kasację i zasądził od Powiatowego Rzecznika Konsumentów w W. na rzecz Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu kasacyjnym kwotę 1.200 zł (słownie tysiąc dwieście).

Uzasadnienie

Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów - Delegatura Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów w Katowicach (nadal: Prezes UOKiK) decyzją [...] z dnia 22 maja 2001 r. odmówił wszczęcia postępowania antymonopolowego na wniosek Powiatowego Rzecznika Konsumentów w W. (nadal: Rzecznik), zdaniem którego działająca w warunkach monopolu naturalnego B. Energetyka SA z siedzibą w B.-B. (nadal: B. Energetyka) naruszyła art. 8 ust. 2 pkt 6 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów (Dz.U. Nr 122, poz. 1319 - powoływanej nadal jako: ustawa o ochronie konkurencji i konsumentów) - co egzemplifikował przypadkiem konsumenta Ewy F., albowiem „w sposób oczywisty z zawartych we wniosku oraz posiadanych przez organ antymonopolowy informacji wynika, że nie naruszono zakazu określonego w art. 8 powołanej ustawy". W uzasadnieniu tej decyzji Prezes UOKiK stwierdził, że: