Uchwała składu 7 sędziów SN z dnia 14 stycznia 2004 r. sygn. III PZP 11/03

Przewodniczący Prezes SN Walerian Sanetra

Sędziowie SN: Teresa Flemming-Kulesza, Beata Gudowska, Zbigniew Hajn (współsprawozdawca), Jerzy Kwaśniewski, Zbigniew Myszka, Barbara Wagner (sprawozdawca)

Sąd Najwyższy, z udziałem prokuratora Prokuratury Krajowej Jana Szewczyka po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym w dniu 14 stycznia 2004 r. sprawy z powództwa Genowefy B. przeciwko Polskim Kolejom Państwowym Spółce Akcyjnej Dyrekcji Przewozów Pasażerskich w W. Zakładowi w L. o odprawę, na skutek zagadnienia prawnego przekazanego przez skład trzech sędziów Sądu Najwyższego postanowieniem z dnia 29 lipca 2003 r. [...]

„Czy prawo do jednorazowej odprawy pieniężnej określonej w art. 48 oraz 49 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego „Polskie Koleje Państwowe" (Dz.U. Nr 84, poz. 948 ze zm.) przysługuje pracownikom, z którymi rozwiązanie stosunku pracy nastąpiło w okresie od dnia 1 stycznia 2000 r. do dnia wejścia w życie tej ustawy ?"

podjął uchwałę:

Prawo do jednorazowej odprawy pieniężnej określonej w art. 48 i art. 49 ustawy z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego „Polskie Koleje Państwowe" (Dz.U. Nr 84, poz. 948 ze zm.) przysługuje tylko pracownikom, z którymi rozwiązanie stosunku pracy nastąpiło po dniu wejścia ustawy w życie.

Uzasadnienie

Stan faktyczny sprawy, na tle rozpoznania której zostało sformułowane zagadnienie prawne przekazane powiększonemu składowi Sądu Najwyższego do rozstrzygnięcia, nie jest skomplikowany. Genowefa B. była zatrudniona w PKP - Zakładzie Przewozów Pasażerskich w L. od 16 listopada 1987 r. do 31 stycznia 2000 r. na stanowisku kasjera, a następnie starszego kasjera biletowo - bagażowego. Umowa o pracę została z nią rozwiązana w związku z redukcją zatrudnienia z przyczyn ekonomicznych na podstawie art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (jednolity tekst: Dz.U. z 2002 r. Nr 112, poz. 980 ze zm.), powoływanej dalej jako „ustawa o zwolnieniach grupowych". Powódce wypłacono, na podstawie art. 8 tej ustawy, odprawę w wysokości trzymiesięcznego wynagrodzenia za pracę oraz, na podstawie Paktu gwarancji pracowniczych w okresie II etapu restrukturyzacji przedsiębiorstwa państwowego „Polskie Koleje Państwowe", rekompensatę pieniężną w kwocie 5.186,48 zł, równoważną sześciomiesięcznemu wynagrodzeniu za pracę, obliczonemu jak ekwiwalent za urlop wypoczynkowy. Łącznie powódka otrzymała z tego tytułu od pracodawcy 9.991, 68 zł.