Wyrok SN z dnia 12 lutego 2004 r. sygn. II UK 245/03

Ograniczenie przysługiwania renty okresowej do czasu poprzedzającego wydanie wyroku przyznającego to świadczenie może nastąpić tylko wówczas, gdy istniejąca w dacie złożenia wniosku niezdolność do pracy ustąpiła w toku postępowania.

Przewodniczący SSN Jerzy Kuźniar

Sędziowie SN: Krystyna Bednarczyk (sprawozdawca), Jadwiga Skibińska-Adamowicz

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 lutego 2004 r. sprawy z wniosku Ireneusza W. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych-Oddziałowi w W. o rentę wypadkową na skutek kasacji wnioskodawcy od wyroku Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 11 marca 2003 r. [...]

uchylił zaskarżony wyrok i sprawę przekazał Sądowi Apelacyjnemu w Gdańsku do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 2 czerwca 2000 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych-Oddział w W. odmówił przyznania wnioskodawcy Ireneuszowi W. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wobec niestwierdzenia takiej niezdolności.

Po rozpoznaniu odwołania wnioskodawcy Sąd Okręgowy-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Toruniu wyrokiem z dnia 20 września 2001 r. zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał wnioskodawcy prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy od 10 maja 2000 r. na stałe. Sąd ustalił, że wnioskodawca był niezdolny do pracy w związku z wypadkiem przy pracy z dnia 11 grudnia 1996 r. i otrzymywał z tego tytułu rentę wypadkową. W wyniku badania przeprowadzonego w dniu 22 września 1999 r. stwierdzono odzyskanie zdolności do pracy i renta wypadkowa nie została wnioskodawcy przyznana. Zaskarżoną decyzję wydano w wyniku rozpoznania nowego wniosku z dnia 10 maja 2000 r. Na podstawie opinii dwóch zespołów biegłych lekarzy Sąd ustalił, że od dnia 12 kwietnia 2000 r. wnioskodawca stał się ponownie częściowo niezdolny do pracy z powodu choroby zwanej pęcherzem neurogennym, która jest wynikiem powikłań związanych z wypadkiem przy pracy. W zakresie aktualnej niezdolności do pracy opinie te są ze sobą zgodne, różnią się natomiast co do rokowań odzyskania zdolności do pracy. Według opinii pierwszego zespołu, stan zdrowia wnioskodawcy powoduje stałe ograniczenie jego zdolności do pracy. Drugi zespół biegłych uznał, że niezdolność do pracy jest okresowa, gdyż w wyniku leczenia nastąpiła mierna poprawa. W opinii Sądu, określenie mierna poprawa oznacza brak poprawy. W związku z tym Sąd uznał, że wnioskodawca, spełniając warunki określone w art. 61 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, ma prawo do stałej renty wypadkowej na podstawie art. 59 ust. 1 pkt 1 tej ustawy.