Uchwała SN z dnia 26 listopada 2003 r. sygn. I KZP 32/03

Użyte w art. 300 § 2 k.k. określenie „orzeczenia sądu lub innego organu państwowego” nie jest ograniczone tylko do orzeczeń dotyczących wierzytelności wynikających ze stosunku prawnego, którego jedną ze stron jest podmiot obrotu gospodarczego.

Przewodniczący: sędzia SN P. Hofmański.

Sędziowie SN: A. Deptuła, M. Sokołowski (sprawozdawca).

Zastępca Prokuratora Generalnego: R. A. Stefański.

Sąd Najwyższy w sprawie Henryka B., po rozpoznaniu przekazanego na podstawie art. 441 § 1 k.p.k. przez Sąd Okręgowy w K., postanowieniem z dnia 30 lipca 2003 r, zagadnienia prawnego wymagającego zasadniczej wykładni ustawy:

„Czy orzeczeniem sądu lub innego organu państwowego - w rozumieniu art. 300 § 2 k.k. - będzie każde rozstrzygnięcie (niezależnie od jego nazwy) w sprawie indywidualnej w postępowaniu cywilnym, administracyjnym, karnym lub innym prowadzonym na podstawie przepisów ustawy, które nadaje się do wykonania w drodze egzekucji, a którego stronami są wierzyciel (wierzyciele) i dłużnik (dłużnicy) czy też będzie to wyłącznie rozstrzygnięcie w sprawach związanych z obrotem gospodarczym, w szczególności takich, w których wierzyciel i dłużnik mają przymiot profesjonalnego uczestnika tego obrotu, tj. są podmiotami gospodarczymi lub osobami zatrudnionymi przez ten podmiot?” uchwalił udzielić odpowiedzi jak wyżej.