Wyrok SN z dnia 12 marca 2003 r. I PK 22/02
Przewodniczący SSN Andrzej Kijowski
Sędziowie SN: Katarzyna Gonera, Jadwiga Skibińska-Adamowicz (sprawozdawca)
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 marca 2003 r. sprawy z powództwa Marka B. przeciwko Prezesowi Sądu Okręgowego w K. i Sądowi Rejonowemu dla K.-Ś. w K. o przywrócenie do pracy, na skutek kasacji powoda od wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Krakowie z dnia 25 października 2001 r. [...]
uchylił zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Okręgowemu-Sądowi Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Krakowie do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Sąd Rejonowy dla Krakowa Nowej Huty-Sąd Pracy w Krakowie wyrokiem z dnia 18 czerwca 2001 r. oddalił powództwo Marka B. przeciwko Prezesowi Sądu Okręgowego w K. i Sądowi Rejonowemu dla K.-Ś. w K. o przywrócenie do pracy. Sąd ten ustalił, że powód został mianowany asesorem sądowym w Sądzie Rejonowym dla K.-Ś. w K. z dniem 10 listopada 1999 r. na okres dwóch lat. W czasie od 1 grudnia 1999 r. do 31 maja 2000 r. pełnił obowiązki sędziego w Wydziale Cywilnym tego Sądu, od 1 czerwca do 31 października 2000 r. w Wydziale Cywilno-Karnym, a następnie od 1 listopada 2000 r. ponownie w Wydziale Cywilnym. Podczas orzekania w Wydziale Cywilnym powód otrzymał zarówno sprawy nowe, jak i sprawy, w których podejmowali już czynności inni sędziowie. Wyznaczony dla powoda sędzia - konsultant Sławomir J. w sprawozdaniach o pracy powoda obejmujących okresy od 1 grudnia 1999 r. do 28 lutego 2000 r. oraz od 1 marca do 31 maja 2000 r. zwrócił początkowo uwagę na wydawanie przez niego błędnych decyzji procesowych, a w późniejszym czasie - na brak „rozwoju warsztatowego” w pracy przy jednoczesnym nabyciu „negatywnej rutyny w sposobie prowadzenia rozpraw”, poza tym na nieznajomość treści pism procesowych, która sprawiała, że postępowanie w sprawie przewlekało się, gdyż toczyło się bez odpowiedniego przygotowania i celu. W dniach 26 kwietnia 2000 r. i 12 maja 2000 r. Okręgowy Kierownik Szkolenia sędzia Joanna T. obserwowała przebieg rozpraw prowadzonych przez powoda w Wydziale Cywilnym Sądu Rejonowego dla K.-Ś. Swoje spostrzeżenia ujęła następnie w pisemnym sprawozdaniu. Stwierdziła w nim, że powód prowadzi rozprawy w sposób chaotyczny, bez koncepcji, a czasem nawet bez znajomości akt sprawy. Podejmowane przez niego czynności są niejednokrotnie błędne. Jesienią 2000 r. dokonał lustracji pracy powoda wizytator do spraw cywilnych sędzia Sądu Okręgowego w K. Paweł G., który w sprawozdaniu z dnia 21 września 2000 r., obejmującym cały okres pracy powoda na stanowisku asesora sądowego, wyraził ocenę, że z uwagi na charakter i nasilenie uchybień powód nie daje gwarancji należytego wykonywania obowiązków orzeczniczych oraz że jest wątpliwe, czy w toku dalszej pracy będzie mógł wyeliminować przypisane mu uchybienia, „mimo stosunkowo dobrych wyników dotyczących załatwialności”. Lustracja pracy powoda miała na celu udzielenie odpowiedzi na postawione mu zarzuty dotyczące głównie pracy w Wydziale I Cywilnym, a sprowadzające się do słabego przygotowania rozpraw, niedostatecznego zaznajamiania się powoda z aktami spraw, podejmowania błędnych (czasem zbędnych) decyzji procesowych, braku koncentracji postępowania dowodowego, niewłaściwej redakcji orzeczeń, tolerowania niestarannego sporządzania protokołów rozpraw.