Wyrok SN z dnia 6 marca 2003 r. sygn. I PK 40/02

Przewodniczący SN Andrzej Kijowski (sprawozdawca)

Sędziowie SN: Katarzyna Gonera, Jadwiga Skibińska-Adamowicz

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 marca 2003 r. sprawy z powództwa Tomasza R. przeciwko „R.P.” Spółce z o. o. w W. o odprawę pieniężną, na skutek kasacji powoda od wyroku Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 10 października 2001 r. [...]

1) oddalił kasację;

2) odstąpił od obciążenia powoda kosztami postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Sąd Okręgowy-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych we Wrocławiu wyrokiem z dnia 25 kwietnia 2001 r. [...] zasądził od pozwanej Spółki z o. o. „R.P.” w W. na rzecz powoda Tomasza R. kwotę 8.000 zł, oddalając dalej idące powództwo i częściowo umarzając postępowanie. W uzasadnieniu tego rozstrzygnięcia Sąd Okręgowy powołał się na poniższe ustalenia faktyczne.

Powód Tomasz R. był od dnia 8 czerwca 1997 r. dyrektorem przedsiębiorstwa strony pozwanej. Według umowy o pracę jego wynagrodzenie wynosiło 4000 zł plus 2% prowizji i miało być co sześć miesięcy waloryzowane o wskaźnik inflacji (§ 7 umowy). Postanowienie § 9 umowy gwarantowało też w przypadku jej rozwiązania bądź wygaśnięcia z przyczyn leżących po stronie pracodawcy odprawę, której wysokość po roku pracy stanowiła ośmiomiesięczne wynagrodzenie. W czerwcu 1998 r. strona pozwana zmieniła ustnie system płacowy powoda, obniżając mu wynagrodzenie do 2500 zł i podnosząc wskaźnik prowizji do 4%. W dniu 22 lutego 1999 r. powód wypowiedział umowę, powołując się na naruszenie przez pracodawcę podstawowych warunków umowy, w szczególności brak waloryzacji wynagrodzenia za pracę.