Wyrok SN z dnia 21 października 2003 r. sygn. I PK 574/02

Wynikająca z art. 38 ust. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji (jednolity tekst: Dz.U. z 2002 r. Nr 171, poz. 1397 ze zm.) utrata prawa do nieodpłatnego nabycia akcji odnosi się tylko do obowiązku złożenia pisemnego oświadczenia o zamiarze ich nabycia. Nie jest natomiast objęty takim skutkiem obowiązek dołączenia zaświadczenia o okresie zatrudnienia przewidziany w § 4 ust. 3 rozporządzenia Ministra Skarbu Państwa z dnia 3 kwietnia 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad podziału uprawnionych pracowników na grupy, ustalania liczby akcji przypadających na każdą z tych grup oraz trybu nabywania akcji przez uprawnionych pracowników (Dz.U. Nr 33, poz. 200).

Przewodniczący SSN Józef Iwulski

Sędziowie SN: Zbigniew Hajn (sprawozdawca), Jadwiga Skibińska-Adamowicz

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 października 2003 r. sprawy z powództwa Jana M. przeciwko Telekomunikacji Polskiej SA - Obszarowi Telekomunikacji w K. o zapłatę, na skutek kasacji strony pozwanej od wyroku Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 28 maja 2002 r. [...]

1. oddalił kasację;

2. zasądził od strony pozwanej na rzecz powoda 750 zł (siedemset pięćdziesiąt złotych) tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Sąd Okręgowy-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Krakowie wyrokiem z dnia 21 stycznia 2002 r. zasądził od strony pozwanej Telekomunikacji Polskiej SA -Obszar Telekomunikacji w K. na rzecz powoda Jana M. kwotę 40.716, 00 zł z odsetkami od dnia 8 listopada 2000 r. tytułem odszkodowania za bezprawne pozbawienie go akcji w związku z prywatyzacją Spółki.

Sąd Okręgowy ustalił, że powód był zatrudniony w państwowej jednostce organizacyjnej „Poczta Polska, Telegraf i Telefon” od 30 czerwca 1946 r. do 31 marca 1987 r., tj. do przejścia na emeryturę i z tego tytułu nabył prawo do 1.560 nieodpłatnych akcji prywatyzowanej Spółki Telekomunikacja Polska SA.

W dniu 14 stycznia 1999 r. w „Rzeczypospolitej”, a w dniu18 stycznia 1999 r. w „Gazecie Wyborczej” zostały opublikowane ogłoszenia wzywające osoby uprawnione do składania oświadczeń o zamiarze nieodpłatnego nabycia akcji Telekomunikacji Polskiej SA w terminie do 29 marca 1999 r., w których zaznaczono, że niezłożenie oświadczenia w tym terminie spowoduje utratę prawa do nieodpłatnego nabycia akcji. Do oświadczenia należało dołączyć zaświadczenie o okresie zatrudnienia w „Poczcie Polskiej, Telegrafie i Telefonie” do dnia jej przekształcenia, tj. do 4 grudnia 1991 r. Ogłoszenie wskazywało również, iż listy osób uprawnionych zostaną wyłożone do 12 kwietnia 1999 r. w siedzibach TP SA, a ewentualne reklamacje należy składać w formie pisemnej do 26 kwietnia 1999 r. Powód 12 marca 1999 r. nadał przesyłką poleconą oświadczenie o zamiarze nabycia akcji, nie dołączając do niego zaświadczenia o zatrudnieniu. W dniu 17 maja 1999 r. w „Rzeczypospolitej” i „Gazecie Wyborczej” strona pozwana, działając w imieniu Ministra Skarbu Państwa, zamieściła ogłoszenie o przystąpieniu do nieodpłatnego zbywania osobom uprawnionym akcji Spółki, informujące o tym, że lista uprawnionych, zawierająca dane o okresie zatrudnienia, zostanie wywieszona na wszystkich jednostkach organizacyjnych TP SA 31 maja 1999 r., a także, iż reklamacje co do okresu zatrudnienia należy zgłaszać do 14 czerwca 1999 r. oraz że prawo do nieodpłatnego nabycia akcji może być realizowane do 29 grudnia 1999 r. i po tym terminie wygasa. Powód, z uwagi na swój stan zdrowia, dopiero w czerwcu 1999 r. sprawdził, że nie został umieszczony na liście osób uprawnionych do nabycia akcji. Jego ustna interwencja w siedzibie TP SA nie odniosła wówczas rezultatu, gdyż nie posiadał przy sobie dowodu nadania oświadczenia, którego również nie mógł odnaleźć w domu. Z tych względów nie składał reklamacji, mniemając, iż brak dowodu nadania przesyłki uniemożliwia jej załatwienie. W grudniu 1999 r. powód odnalazł dowód nadania i wówczas udał się wraz z bratem do Telekomunikacji, gdzie uzyskał informację o braku zaświadczenia o zatrudnieniu. Powód 27 grudnia 1999 r. uzyskał takie zaświadczenie, które 29 grudnia 1999 r. złożył u strony pozwanej wraz z pisemną reklamacją. Reklamacja ta nie została uwzględniona.