Wyrok SN z dnia 30 stycznia 2003 r. sygn. V CKN 1626/00

Po ogłoszeniu orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego o niezgodności z Konstytucją przepisu art. 2 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 23 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o pracowniczych ogrodach działkowych (Dz.U. Nr 99, poz. 486) Polski Związek Działkowców nie może skutecznie dochodzić zobowiązania gminy do oddania mu nieodpłatnie w użytkowanie wieczyste gruntów wchodzących w skład pracowniczych ogrodów działkowych.

Sędzia SN Lech Walentynowicz (przewodniczący)

Sędzia SN Barbara Myszka

Sędzia SN Hubert Wrzeszcz (sprawozdawca)

Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa Polskiego Związku Działkowców -Zarządu Okręgowego w W. przeciwko Gminie W. - Zarządowi Miasta W. o ustalenie, po rozpoznaniu w Izbie Cywilnej w dniu 30 stycznia 2003 r. na rozprawie kasacji strony powodowej od wyroku Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 16 lutego 2000 r.

oddalił kasację.

Uzasadnienie

Z bezspornego stanu faktycznego sprawy wynika, że w rejestrze pracowniczych ogrodów działkowych, prowadzonym przez Krajową Radę Polskiego Związku Działkowców, figuruje - istniejący od 1969 r. - Pracowniczy Ogród Działkowy „B.”, położony w W. W sierpniu i listopadzie 1996 r. powód zwracał się do pozwanej Gminy o przekazanie mu - na podstawie art. 2 ustawy z dnia 23 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o pracowniczych ogrodach działkowych (Dz.U. Nr 99, poz. 486, dalej: „ustawa z dnia 23 czerwca 1995 r.”) - nieodpłatnie w użytkowanie wieczyste gruntów wchodzących w skład tego ogrodu. Uchwałą z dnia 8 maja 1998 r., pozwana odmówiła oddania tych gruntów w użytkowanie wieczyste, ponieważ powód nie przedstawił decyzji administracyjnej stwierdzającej, że jest ich użytkownikiem. Wojewoda W. dnia 19 czerwca 1998 r. stwierdził nieważność tej uchwały, uznając, że grunty należące do Pracowniczego Ogrodu Działkowego „B.” od chwili jego rejestracji są w nieprzerwanym użytkowaniu powoda.