Wyrok SN z dnia 16 stycznia 2002 r. sygn. V KKN 399/99

1. Chodzenie po pasach dla pieszych, które przeznaczone są dla przejścia przez jezdnię, a nie do spacerowania i chodzenia po nich, wyczerpuje w pełni znamiona czynu określonego w art. 90 k.w.

2. Uchylenie w trybie kasacji wyroku w sprawie o wykroczenie powoduje - z uwagi na szczególne unormowanie zawarte w § 2 art. 45 k.w., nieznane prawu karnemu - odżycie na nowo biegu terminu przedawnienia wykroczenia w rozmiarze określonym w § 1 art. 45 k.w., także w sytuacji, gdy okres ten w całości już upłynął.

Przewodniczący: sędzia SN W. Kozielewicz.

Sędziowie SN: H. Gordon-Krakowska,

T. Grzegorczyk (sprawozdawca).

Prokurator Prokuratury Krajowej: J. Piechota.

Sąd Najwyższy w sprawie Zygmunta R., obwinionego z art. 90 k.w. i art. 52 § 1 k.w., po rozpoznaniu w dniu 16 stycznia 2002 r. kasacji, wniesionej przez obrońcę obwinionego od wyroku Sądu Rejonowego w Ś. z dnia 21 kwietnia 1999 r., utrzymującego w mocy orzeczenie Kolegium Rejonowego d/s Wykroczeń przy Sądzie Rejonowym w Ś. z dnia 31 marca 1999 r.

uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę Sądowi Rejonowemu w Ś. do ponownego rozpoznania w postępowaniu odwoławczym (...).

Z uzasadnienia:

Zygmunt R. został orzeczeniem Kolegium ds. Wykroczeń przy Sądzie Rejonowym w Ś. z dnia 31 marca 1999 r. uniewinniony od zarzutu popełnienia wykroczenia z art. 52 § 1 k.w., ale uznany winnym tego, że 21 stycznia 1999 r. w K. tamował ruch na drodze publicznej w ten sposób, że wraz z innymi osobami bez uzasadnionej potrzeby chodził po jezdni, czym doprowadził do całkowitego zatrzymania ruchu pojazdów, tj. czynu określonego w art. 90 k.w., przy czym odstąpiono od wymierzenia mu kary za ten czyn. Od orzeczenia tego obwiniony odwołał się, a po rozpoznaniu tego odwołania Sąd Rejonowy w Ś., wyrokiem z dnia 21 kwietnia 1999 r., utrzymał w mocy orzeczenie Kolegium. W kasacji wywiedzionej od tego wyroku w części dotyczącej skazania za czyn określony w art. 90 k.w. obrońca oskarżonego wysunął zarzut obrazy tego przepisu prawa wykroczeń przez wadliwe jego zastosowanie (..). W konsekwencji skarżący wnosił o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania.