Postanowienie SN z dnia 17 października 2002 r. sygn. IV KKN 634/99

Sformułowany w art. 12 ust. 1 pkt 1 prawa prasowego wymóg szczególnej staranności należy rozumieć jako zalecenie kierunkowe wskazujące na zasady oceniania zachowania dziennikarza m.in. przez sądy. Wymóg ten zakłada każdorazową potrzebę konstruowania modelu działania o szczególnie surowych, wymagających kryteriach, stanowiących wzorzec, z którym porównywać należy kwestionowane zachowanie dziennikarza podczas wykorzystywania zebranych informacji. Wymóg szczególnej staranności to nakaz zachowania szczególnej, wyjątkowej ostrożności przy zbieraniu i wykorzystywaniu materiałów prasowych.

Przewodniczący: sędzia SN E. Strużyna.

Sędziowie SN: M. Sokołowski, J. Sobczak (sprawozdawca).

Sąd Najwyższy w sprawie Marka S. i Andrzeja G., skazanych z art. 212 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k., po rozpoznaniu w Izbie Karnej na rozprawie w dniu 17 października 2002 r. kasacji wniesionej przez obrońców skazanych od wyroku Sądu Okręgowego w R. z dnia 3 sierpnia 1999 r., zmieniającego wyrok Sądu Rejonowego w R. z dnia 26 listopada 1998 r.

oddalił kasację, jako oczywiście bezzasadną (...).