Postanowienie SN z dnia 3 grudnia 2002 r. sygn. II KKN 208/01

Jeżeli funkcjonariusz publiczny uzależnia od otrzymania korzyści majątkowej czynność służbową, do której wykonania był nie tylko uprawniony, lecz także zobowiązany przepisami prawa, to zachowanie takie wyczerpuje znamiona określone w § 4 i 3 art. 228 k.k. i uzasadnia przyjęcie kumulatywnego zbiegu obu tych przepisów stosownie do art. 11 § 2 k.k.

Przewodniczący: sędzia SN E. Gaberle (sprawozdawca).

Sędziowie SN: T. Grzegorczyk, J. Steckiewicz.

Prokurator Prokuratury Krajowej: K. Parchimowicz.

Sąd Najwyższy w sprawie Krzysztofa W., skazanego za przestępstwo określone w art. 228 § 4 k.k., po rozpoznaniu w Izbie Karnej na rozprawie w dniu 3 grudnia 2002 r., kasacji, wniesionej przez obrońcę skazanego od wyroku Sądu Okręgowego w Ł. z dnia 21 lutego 2000 r., utrzymującego w mocy wyrok Sądu Rejonowego w Ł. z dnia 22 października 1999 r.

oddalił kasację (...)

Z uzasadnienia:

Wyrokiem z dnia 22 października 1999 r. Sąd Rejonowy w Ł. uznał Krzysztofa W. za winnego tego, że w dniu 11 maja 1998 r. w A., w związku z pełnieniem obowiązków służbowych, jako funkcjonariusz policji, po dokonanej kontroli drogowej, uzależnił wykonanie czynności służbowej polegającej na skierowaniu przeciwko Stanisławowi O. wniosku o ukaranie do Kolegium do Spraw Wykroczeń od otrzymania korzyści majątkowej w kwocie 1000 zł. Kwalifikując to zachowanie jako wyczerpujące znamiona określone w art. 228 § 4 k.k., Sąd Rejonowy w Ł. skazał oskarżonego, przy zastosowaniu art. 228 § 3 k.k., na karę dwóch lat pozbawienia wolności, a na podstawie art. 41 § 1 k.k. orzekł środek karny w postaci zakazu wykonywania zawodu policjanta na okres trzech lat. (...)