Uchwała SN z dnia 23 kwietnia 2002 r. sygn. I KZP 9/02

Do dnia 28 lutego 2001 r., tzn. do dnia wejścia w życie ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny skarbowy (Dz. U. z 2001 r. Nr 11, poz. 82), która znowelizowała przepisy art. 107 i 108 k.k.s, przepis art. 108 § 1 k.k.s., w zakresie urządzania lub prowadzenia bez wymaganego zezwolenia albo wbrew jego warunkom gry w automatach losowych, stanowił lex specialis wobec art. 107 § 1 k.k.s.

Przewodniczący: sędzia SN T. Grzegorczyk (sprawozdawca).

Sędziowie SN: M. Sokołowski, E. Strużyna. Zastępca

Prokuratora Generalnego: R. Stefański.

Sąd Najwyższy w sprawie Willema V. i Hansa S. po rozpoznaniu przekazanego na podstawie art. 441 § 1 k.p.k. przez Sąd Okręgowy w P., postanowieniem z dnia 29 stycznia 2002 r., zagadnienia prawnego wymagającego zasadniczej wykładni ustawy:

„Czy można uznać, że prowadzenie bez zezwolenia Ministra Finansów gier w automatach losowych w okresie od czerwca 1995 r. do 23 września 1997 r. stanowi przestępstwo z art. 108 § 1 k.k.s. w brzmieniu obowiązującym od dnia 17października 1999 r. do dnia 28 lutego 2001 r. jako przepisu stanowiącego lex specialis w stosunku do art. 107 § 1 k.k.s., który gry losowe w automatach losowych w okresie od dnia 23 listopada 2000 r. do dnia 28 lutego 2001 r. zdepenalizował?„

uchwalił udzielić odpowiedzi jak wyżej.

UZASADNIENIE

Akt oskarżenia w sprawie przeciwko Willemowi V. i Hansowi S., wniesiony w marcu 1999 r. zarzucał im popełnienie przestępstwa z art. 117 § 1 u.k.s. z 1971 r., polegającego na prowadzeniu w okresie od czerwca 1995 r. do 23 września 1997r. przy użyciu automatów losowych działalności w zakresie gier bez wymaganego zezwolenia Ministra Finansów. Sąd Rejonowy w P. procedował w tej sprawie od lipca 2000 r. do marca 2001 r., a więc już pod rządem Kodeksu karnego skarbowego z dnia 10 września 1999 r. (Dz. U. nr 83, poz. 930), który 17 października 1999 r. zastąpił dawną u.k.s. Zarówno przy tym w świetle art. 6 ustawy z dnia 10 września 1999 r. - Przepisy wprowadzające k.k.s. (Dz. U. Nr 83, poz. 931), jak i art. 2 § 2 samego k.k.s. nie budziło wątpliwości, że w sprawie tej należało stosować nowy kodeks, a nie poprzednią u.k.s.