Uchwała SN z dnia 7 czerwca 2002 r. sygn. I KZP 15/02

Użyty w art. 45 § 2 k.w. zwrot „w razie uchylenia prawomocnego rozstrzygnięcia” obejmuje swym zakresem także uchylenie przez Sąd Najwyższy, w następstwie rozpoznania kasacji, prawomocnego wyroku sądu wydanego w sprawie o wykroczenie.

Przedawnienie nie biegnie na nowo, jeżeli w dniu uchylenia prawomocnego rozstrzygnięcia okres przedawnienia już upłynął.

Przewodniczący: Prezes SN L. Paprzycki.

Sędziowie SN: P. Hofmański (sprawozdawca), R. Malarski, L. Misiurkiewicz, D. Rysińska, J. Skwierawski, S. Zabłocki.

Zastępca Prokuratora Generalnego: R. Stefański.

Sąd Najwyższy w sprawie Joanny Eweliny R., po rozpoznaniu, przekazanego na podstawie art. 441 § 1 w zw. z art. 518 k.p.k. przez skład trzech sędziów Sądu Najwyższego - postanowieniem z dnia 3 kwietnia 2002 r. - zagadnienia prawnego wymagającego zasadniczej wykładni ustawy:

„Czy użyty w art. 45 § 2 kodeksu wykroczeń zwrot „w razie uchylenia prawomocnego rozstrzygnięcia” obejmuje swym zakresem także uchylenie, w następstwie wniesienia kasacji, prawomocnego wyroku sądu, wydanego w sprawie, w której czyn zarzucony sprawcy stanowi wykroczenie?”

uchwalił udzielić odpowiedzi j a k wyżej.

UZASADNIENIE

I. 1. Sformułowane w postanowieniu składu trzech sędziów Sądu Najwyższego zagadnienie prawne wymagające zasadniczej wykładni ustawy wyłoniło się na tle następującego układu procesowego.

Wyrokiem Sądu Rejonowego w O. z dnia 20 listopada 2000 r. Joanna Ewelina R. została uznana winną tego, iż pracując jako sprzedawca w sklepie, w dacie bliżej nieustalonej w lutym 1999 r., przywłaszczyła sobie powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 28 złotych, co zakwalifikowano jako przestępstwo określone w art. 284 § 2 k.k. Wobec niezaskarżenia niniejsze orzeczenie uprawomocniło się w dniu 3 stycznia 2001 r.

Kasację od wyroku Sądu Rejonowego w O. na korzyść skazanej wniósł Minister Sprawiedliwości, który zarzucił rażące naruszenie prawa materialnego, polegające na przypisaniu oskarżonej popełnienia przestępstwa określonego w art. 284 § 2 k.k., gdy w istocie - ze względu na wartość przywłaszczonego przez skazaną mienia - można by jej przypisać jedynie dopuszczenie się wykroczenia określonego w art. 119 § 1 k.w. W konkluzji autor kasacji wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i umorzenie postępowania w sprawie z powodu przedawnienia karalności czynu.