Wyrok SN z dnia 7 listopada 2002 r. sygn. III RN 60/02

Od każdej decyzji Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji wydanej na podstawie art. 10 ust. 4 ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (jednolity tekst: Dz.U. z 2001 r. Nr 101, poz. 1114 ze zm.), służy odwołanie do Sądu Okręgowego w Warszawie (art. 56 ust. 1 tej ustawy).

Przewodniczący SSN Andrzej Wróbel (sprawozdawca)

Sędziowie SN: Jerzy Kwaśniewski, Andrzej Wasilewski

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 listopada 2002 r. sprawy ze skargi Telewizji P. Spółki Akcyjnej w W. na decyzję Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji w przedmiocie wezwania o zaniechanie naruszania warunków koncesji, na skutek rewizji nadzwyczajnej Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego [...] od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 grudnia 2001 r. [...]

uchylił zaskarżony wyrok i odrzucił skargę.

Uzasadnienie

Przewodniczący Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji decyzją z dnia 6 czerwca 2000 r. utrzymał w mocy swoją poprzednią decyzję z dnia 30 marca 2000 r., którą to decyzją - wydaną na podstawie art. 10 pkt 4 ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz.U. z 1993 r. Nr 7, poz. 34 ze zm.) w związku z art. 104 i 107 KPA oraz w wykonaniu uchwały Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z dnia 23 marca 2000 r. -wezwano PTS „P." S.A. z siedzibą w W. do natychmiastowego zaniechania naruszania warunków koncesji nr 1 z dnia 5 października 1993 r. (zmienionej decyzją z dnia 22 grudnia 1998 r. [...]), polegającego na bezprzewodowym rozprowadzaniu w systemie cyfrowym bez posiadania aktualnej zgody Telewizji Polskiej S.A. następujących programów telewizyjnych: 1. TVP 1, 2. TVP 2, 3. TV POLONIA, 4. WOT - rozpowszechnianych przez „Telewizję Polską" S.A.

W uzasadnieniu decyzji podano między innymi, iż w dniu 5 października 1993 r. udzielona została koncesja nr 1 dla Polskiej Telewizji Satelitarnej „P." S.A. na rozpowszechnianie programu telewizyjnego pod nazwą „P.". W dniu 22 grudnia 1998 r. wydana została decyzja [...] w sprawie zmiany koncesji nr 1 z dnia 5 października 1993 r., która uprawniała koncesjonariusza do bezprzewodowego rozprowadzania w systemie cyfrowym następujących programów telewizyjnych: 1. TVP 1, 2. TVP 2, 3. TV POLONIA, 4. WOT - rozpowszechnianych przez „Telewizję Polską" S.A. W dniu 9 marca 2000 r. Prezes Zarządu Spółki Telewizji Polskiej S.A. przesłał do Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji pismo, w którym stwierdził, że spółka PTS „P." S.A. rozprowadza programy telewizji publicznej bez zgody tego nadawcy. W piśmie tym Telewizja Polska S.A . podniosła w szczególności, że Zarząd TVP S.A. w dniu 11 grudnia 1998 r. podjął uchwałę wyrażającą zgodę na rozprowadzanie programów telewizji publicznej przez „P.", z zastrzeżeniem, iż szczegółowe warunki udzielania i cofnięcia zgody określi odrębna umowa. Umowa taka nie została nigdy podpisana, albowiem „P." nigdy nie zwrócił się do TVP S.A. w celu omówienia jej warunków. W ocenie Telewizji Polskiej uchwała jej Zarządu, udzielająca niejako promesy na rozprowadzanie programów telewizji publicznej nie może być traktowana jako samoistna i wystarczająca podstawa do takiej działalności i bez stosownej umowy „powinna pozostać nieskonsumowana".