Wyrok SN z dnia 4 czerwca 2002 r. sygn. I PKN 123/01

Pracodawca, który w wyniku zmian organizacyjno-prawnych przejął realizację świadczeń wobec emerytów i rencistów niebędących przed ich przejściem na emeryturę lub rentę pracownikami tego pracodawcy, jest obowiązany zwrócić Funduszowi Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych różnicę między kwotą otrzymaną ze środków tego Funduszu, a kwotą wypłaconą ze środków własnych na podstawie prawomocnych orzeczeń sądowych przed przekazaniem środków przez Fundusz.

Przewodniczący SN Roman Kuczyński

Sędziowie SN: Jadwiga Skibińska-Adamowicz (sprawozdawca), Barbara Wagner.

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 czerwca 2002 r. sprawy z powództwa Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych Biura Terenowego przy Wojewódzkim Urzędzie Pracy w B.B. przeciwko Fabryce Maszyn i Urządzeń O. Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w O. o zapłatę, na skutek kasacji strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego w Bielsku-Białej z dnia 26 października 2000 r. [...]

1. oddaIił kasację,

2. zasądził od strony pozwanej na rzecz strony powodowej kwotę 1.000 złotych (jeden tysiąc) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Sąd Rejonowy-Sąd Pracy w Oświęcimiu wyrokiem z dnia 10 kwietnia 2000 r. oddalił powództwo Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych - Biura Terenowego przy Wojewódzkim Urzędzie Pracy w B.B. przeciwko Fabryce Maszyn i Urządzeń O. Spółce z o.o. w O. o zasądzenie kwoty 14.802,57 zł z odsetkami od dnia 23 czerwca 1997 r. oraz zasądził na rzecz strony pozwanej kwotę 2.000 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sąd pierwszej instancji ustalił, że wnioskami z dnia 4 listopada 1996 r. i z dnia 15 kwietnia 1997 r. strona pozwana zwróciła się do powoda o wypłatę kwoty 34.026,34 zł na zaspokojenie roszczeń przysługujących emerytom i rencistom. W dniu 26 marca 1997 r. strona powodowa odmówiła wypłaty tej kwoty w całości. Następnie decyzją z dnia 26 maja 1997 r., wykonując zalecenia Krajowego Urzędu Pracy zawarte w piśmie z dnia 9 maja 1997 r., zaakceptowała do wypłaty kwotę 23.016,89 zł, stanowiącą sumę należności przysługujących emerytom i rencistom na podstawie prawomocnych orzeczeń sądowych i przelała ją na konto strony pozwanej. Odmówiła natomiast wypłaty świadczenia w części dotyczącej odsetek od należności głównych, uznając je za niezgodne z ustawą z dnia 29 grudnia 1993 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy. Przed wydaniem powyższej decyzji byli pracownicy strony pozwanej wystąpili do komornika z wnioskami o wszczęcie i prowadzenie egzekucji, o czym strona powodowa wiedziała. Przekazanie jednak kwoty 23.016,89 zł nastąpiło wskutek polecenia jednostki nadrzędnej. W rezultacie, należności byłych pracowników strony pozwanej zostały w części pokryte ze środków przekazanych przez stronę powodową a w części - w wyniku egzekucji prowadzonej z rachunku bankowego strony pozwanej. W związku z powyższym stanem rzeczy strona powodowa wystąpiła z żądaniem zwrotu przez pozwaną Spółkę kwoty 14.802,57 zł, która wcześniej została już wyegzekwowana przez komornika z jej konta.