Uchwała SN z dnia 30 stycznia 2002 r. sygn. III CZP 84/01

Sędzia SN Barbara Myszka (przewodniczący)

Sędzia SN Stanisław Dąbrowski (sprawozdawca)

Sędzia SN Tadeusz Domińczyk

Sąd Najwyższy w sprawie z wniosku Andrzeja Z. przy uczestnictwie Jacka M. o przejęcie nieruchomości na własność, po rozstrzygnięciu w Izbie Cywilnej na posiedzeniu jawnym w dniu 30 stycznia 2002 r., przy udziale prokuratora Prokuratury Krajowej Piotra Wiśniewskiego, zagadnienia prawnego przedstawionego przez Sąd Okręgowy w Zamościu postanowieniem z dnia 26 listopada 2001 r.:

„Czy niezłożenie przez wierzyciela występującego w trybie art. 984 § 2 k.p.c. z wnioskiem o przejęcie nieruchomości na własność wymaganej rękojmi stanowi brak formalny wniosku, uzasadniający zastosowanie art. 130 k.p.c. w związku z art. 13 § 2 k.p.c.?"

podjął uchwałę:

Wniosek wierzyciela o przejęcie nieruchomości na podstawie art. 984 § 2 k.p.c., bez złożenia rękojmi, nie spełnia warunków formalnych, co uzasadnia zastosowanie art. 130 k.p.c. w związku z art. 13 § 2 k.p.c.

Uzasadnienie

Przedstawione zagadnienie prawne powstało na tle następującego stanu faktycznego.

W toku egzekucji prowadzonej z wniosku wierzyciela Andrzeja Z. przeciwko dłużnikowi Jackowi M., skierowanej do nieruchomości dłużnika, druga licytacja okazała się bezskuteczna. W dniu licytacji, po tym jak nie doszła ona do skutku, wierzyciel złożył wniosek o przejęcie nieruchomości na własność za wskazaną w nim cenę, stanowiącą 2/3 sumy oszacowania. Jednocześnie z wnioskiem wierzyciel nie złożył wymaganej rękojmi, nie był też z tego obowiązku zwolniony przez ustawę.