Postanowienie SN z dnia 11 maja 2001 r. sygn. II KKN 436/00

Ustawa z dnia 11 kwietnia 1997 r. o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 19441990 osób pełniących funkcje publiczne (Dz. U. Nr 70, poz. 443 ze zm.) przewiduje obowiązek złożenia oświadczenia o pracy lub służbie w organach bezpieczeństwa państwa, bez względu na rodzaj wykonywanych czynności, zakres obowiązków i okoliczności, w których praca lub służba została podjęta, to jednakże art. 40 ust. 3 ustawy obliguje Sąd Lustracyjny, przed wydaniem postanowienia o skierowaniu oświadczenia do publikacji w „Monitorze Polskim”, do dokonania merytorycznej oceny oświadczenia złożonego przez osobę wymienioną w ustawie co do tego, czy i w jakim charakterze pracowała lub pełniła służbę w organach bezpieczeństwa.

Przewodniczący: Prezes SN L. Paprzycki.

Sędziowie SN: A. Deptuła, J. Szewczyk (sprawozdawca).

Rzecznik Interesu Publicznego: B. Nizieński.

Sąd Najwyższy po rozpoznaniu w dniu 11 maja 2001 r., sprawy Zbigniewa J., osoby lustrowanej z powodu kasacji, wniesionej przez obrońcę od orzeczenia Sądu Apelacyjnego w W. z dnia 5 lipca 2000 r., utrzymującego w mocy orzeczenie Sądu Apelacyjnego w W. z dnia 6 stycznia 2000 r.

oddalił kasację (...)

UZASADNIENIE

Orzeczeniem z dnia 6 stycznia 2000 r. Sąd Apelacyjny w W., na podstawie art. 22 ust. 2 ustawy z dnia 11 kwietnia 1997 r. o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne (Dz. U. Nr 70, poz. 443 ze zm.; dalej powoływanej jako „ustawa lustracyjna”), stwierdził, że oświadczenie Zbigniewa J. z dnia 14 grudnia 1998 r. jest niezgodne z prawdą. Sąd Lustracyjny ustalił, że adwokat Zbigniew J. w oświadczeniu złożonym w trybie art. 6 ust. 1 w zw. z art. 40 ust. 1 ustawy lustracyjnej zataił, że w okresie od dnia 1 marca 1981 r. do dnia 1 września 1983 r. pełnił służbę na stanowisku inspektora w wydziale VIII departamentu III Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, czyli w pionie Służby Bezpieczeństwa, w którym departament III był instytucją centralną, pełniącą funkcję jednostki operacyjnej, zajmującej się zwalczaniem opozycji.