Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok SN z dnia 7 sierpnia 2001 r. sygn. I PKN 575/00

Warunkiem uznania „nowości” znaku użytkowego nie jest nowość materiałów lub technologii wytwarzania poszczególnych elementów składowych przedmiotu (art. 74 ustawy z dnia 19 października 1972 r. o wynalazczości, jednolity tekst: Dz.U. z 1984 r. Nr 33 poz. 187 ze zm.).

Przewodniczący SSN Józef Iwulski

Sędziowie SN: Jadwiga Skibińska-Adamowicz (sprawozdawca), Andrzej Kijowski

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 7 sierpnia 2001 r. sprawy z powództwa Bernarda F. przeciwko S. Spółdzielni Pracy „A.” w S.G. o zapłatę, na skutek kasacji strony pozwanej od wyroku Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 7 października 1999 r. [...]

oddalił kasację.

Uzasadnienie

Powód Bernard F. po sprecyzowaniu swoich żądań domagał się zasądzenia od S. Spółdzielni Pracy „A.” w S.G. kwoty 7.776,93 zł tytułem wynagrodzenia za pierwszy rok stosowania projektu wynalazczego (1.919,30 zł), wynagrodzenia za drugi rok stosowania projektu (1.386,93 zł), skapitalizowanych odsetek za opóźnienie zapłaty wynagrodzenia za pierwszy i drugi rok stosowania projektu (3.217,69 zł + 1.253,01 zł), odsetek ustawowych od kwoty 7.776,93 zł liczonych od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, a ponadto zasądzenia kosztów procesu w kwocie 16.327,37 zł.

Sąd Okręgowy w Świdnicy wyrokiem z dnia 27 maja 1999 r. oddalił powództwo i zasądził od powoda na rzecz strony pozwanej kwotę 16.327,37 zł tytułem kosztów procesu. Ustalił, że w 1990 r. powód rozpoczął pracę jako ślusarz w zespole innowacyjno-wdrożeniowym, a od dnia 23 listopada 1992 r. zaczął pełnić obowiązki brygadzisty wdrożenia wyrobów drucianych i usług. Do maja 1990 r. strona pozwana produkowała różne przedmioty z drutu i innych elementów metalowych, np. kosze, szafki turystyczne, ociekacze do naczyń, stragany, regały, krzesła, szafy odzieżowe, zlewozmywaki itp. W 1989 r. został wyprodukowany między innymi regał segmentowy, a także regał magazynowy typ RS-10 o symbolu SWW 1742-29 i wymiarach: długość 1867 mm, wysokość 1800 mm, szerokość 820 mm. Regały magazynowe były sprzedawane Spółdzielni Handlowo-Usługowej „S.” w S. i Wojewódzkiemu Związkowi Gminnych Spółdzielni „S.Ch.” w T. W tym czasie pozwana Spółdzielnia produkowała również regały gospodarcze, które sprzedawała Zakładowi Handlu PSS „S.” w W. W dniu 25 lutego 1975 r. został zgłoszony projekt „uniewersalnego regału magazynowego wielofunkcyjnego”. Składał się on ze stężeń pionowych wykonanych z kątownika stalowego zimnogiętego L 30x30x1,5 oraz z półek wykonanych z blachy stalowej, służących zarazem jako stężenia poprzeczne i wzdłużne, oraz uchwytów usztywniających i stopek regulacyjnych. Półki tego regału wykonywane były z blachy stalowej, z odpadów o wymiarach 200 mm x 1000 mm. Każda półka była wykonana z dwóch odpadów zaginanych na obwodzie i posiadała otwory podłużne do umocowania stężeń pionowych. Stężenia posiadały otwory podłużne o przekroju 6 x 6 co 50 mm. Pozwalało to umieszczać półki na dowolnych wysokościach. Także półki posiadały otwory podłużne o przekroju 6 x 6, służące do łączenia regałów z sobą na długości i szerokości, co pozwalało także tworzyć ciąg regałów. Regał był przeznaczony do wyposażenia magazynów i pomieszczeń na zapleczu sklepów. W dniu 18 listopada 1978 r. dwóch pracowników zgłosiło projekt pod nazwą: „regał zaplecza gastronomicznego z drutu”. Poprzednik pracodawcy powoda przyjął ten projekt do stosowania. Regał był wykonany z drutu stalowego i płaskowników stalowych, zaś konstrukcja częściowo spawana, a częściowo zgrzewana, natomiast całość regału była ocynkowana. Regał miał wymiary: długość 1300 mm, szerokość 600 mm, wysokość 1850 mm. Regały można było łączyć z sobą za pomocą zaczepów przy półkach, tworząc dowolny ciąg. Całość konstrukcji była szybko składalna i rozbieralna. Do 1990 r. strona pozwana produkowała ponadto regał warzywny i regał „zapleczowy” ażurowy o symbolu SSW 9841 oraz regał dekoracyjny RD-2, którego ścianki wykonane były z drutu stalowego pokrywanego farbami epoksydowymi w kolorach pastelowych, a ścianki były łączone przy pomocy kostek, tworząc regał o wymiarach 360 mm x 360 mm x 360 mm w dowolnej kombinacji sześcianu. Regał RD-2 mógł być stosowany w sklepach i na wystawach.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00