Orzeczenie
Wyrok SN z dnia 5 września 2001 r. sygn. I PKN 617/00
Zgodnie z § 15 pkt 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 1974 r. w sprawie niektórych praw i obowiązków pracowników skierowanych do pracy za granicą w celu realizacji budownictwa eksportowego i usług związanych z eksportem (jednolity tekst: Dz.U. z 1990 r. Nr 44, poz. 259 ze zm.) dopuszczalne było wypłacanie ekwiwalentu za urlop wypoczynkowy po każdym przepracowanym miesiącu. Pracodawca powinien w celach dowodowych wyodrębniać tę wypłatę w dokumentacji.
Przewodniczący SSN Teresa Flemming-Kulesza (sprawozdawca)
Sędziowie SN: Jerzy Kwaśniewski, Barbara Wagner
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 5 września 2001 r. sprawy z powództwa Marka W. przeciwko K. Przedsiębiorstwu Budownictwa Przemysłowego „K.” Spółka z o.o. w K. o zapłatę, na skutek kasacji strony pozwanej od wyroku Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 12 kwietnia 2000 r. [...]
oddalił kasację i zasądził na rzecz powoda od strony pozwanej kwotę 600 (sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 29 grudnia 1999 r. Sąd Okręgowy w Krakowie zasądził od pozwanego K. Przedsiębiorstwa Budownictwa Przemysłowego „K.” Spółki z o.o. w K. na rzecz powoda Marka W. kwotę 6.640 DM tytułem ekwiwalentu za urlop wypoczynkowy oraz kwotę 640 DM tytułem zwrotu kosztów przejazdu i ekwiwalentu za napoje i środki czystości, obydwie kwoty z odsetkami w wysokości 8% w stosunku rocznym od dnia 1 grudnia 1997 r. do dnia zapłaty, zaś w pozostałej części postępowanie w sprawie umorzył wobec cofnięcia pozwu. Sąd ustalił następujący stan faktyczny. Powód był zatrudniony przez stronę pozwaną na budowie eksportowej w Niemczech od 8 grudnia 1995 r. na podstawie umowy o pracę zawartej na czas określony do 10 października 1996 r. Zgodnie z umową miał otrzymywać wynagrodzenie miesięczne netto w kategorii 8c według zakładowego regulaminu pracy i płacy, tj. w kwocie 1.150 DM. Wynagrodzenie było naliczane w systemie dniówkowo-zadaniowym i powiązane z wynikami pracy i terminami realizacji całego kontraktu. Miało ono charakter wynagrodzenia gwarantowanego i zaliczkowego. Pozostałą część wynagrodzenia powód miał otrzymać po rozliczeniu całego kontraktu. Strona pozwana zobowiązała się ponadto do zapewnienia powodowi przejazdu na budowę i powrotu po zakończeniu pracy za granicą. Podatek od wynagrodzenia miała naliczać i odprowadzać strona pozwana z prawem przejęcia ewentualnych nadwyżek zapłaconego podatku. Część umowy o pracę stanowił załącznik nr 1 tzw. ogólne warunki umowy. Zgodnie z tym załącznikiem dopuszczalne było stosowanie ryczałtowego wynagrodzenia godzinowego w wysokości 8 DM i stawka ta zawierała, między innymi, wynagrodzenie za urlop, ekwiwalent za napoje, środki czystości i dopłaty do obiadów. Powód w czasie trwania tej umowy nie wykorzystał w naturze żadnego dnia urlopu. Pracodawca wypłacił mu kwotę 50 DM tytułem kosztów przejazdu na budowę. Powód nie otrzymał zwrotu kosztów przejazdu do kraju po zakończeniu pracy.
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right