Wyrok SN z dnia 22 listopada 2001 r. sygn. I PKN 660/00

Znaczne przekroczenie siedmiodniowego terminu do wniesienia odwołania od wypowiedzenia umowy o pracę mogą usprawiedliwiać tylko szczególne okoliczności trwające przez cały czas opóźnienia.

Przewodniczący SSN Barbara Wagner

Sędziowie SN: Katarzyna Gonera (sprawozdawca), Andrzej Kijowski

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 22 listopada 2001 r. sprawy z po­wództwa Edwarda R. przeciwko „ER.SI P.” Spółce z o.o. w S. o nagrodę jubileuszową, odprawę emerytalną i uznanie wypowiedzenia za bezskuteczne, na skutek kasa­cji powoda od wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Katowicach z dnia 31 maja 2000 r. [...]

oddalił kasację;

nie obciążył powoda kosztami postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Sąd Rejonowy-Sąd Pracy w Sosnowcu wyrokiem z 14 stycznia 2000 r. oddalił powództwo Edwarda R. przeciwko „ER.SI P.” Spółce z o.o. z siedzibą w S. o uznanie za bezskuteczne wypowiedzenia umowy o pracę oraz o nagrodę jubileuszową w kwocie 6.925,74 zł i odprawę emerytalną w kwocie 9.234,32 zł.

Sąd Rejonowy ustalił, że powód był zatrudniony w pozwanej Spółce ostatnio na stanowisku głównego specjalisty do spraw zabezpieczenia zakładu w pełnym wymiarze czasu pracy. W dniu 1 lipca 1999 r. pozwana złożyła powodowi pisemne oświadczenie o rozwiązaniu umowy o pracę za wypowiedzeniem z powodu likwidacji jego stanowiska. Oświadczenie zawierało prawidłowe pouczenie o terminie i sposo­bie złożenia odwołania do Sądu Pracy. Przez cały lipiec powód codziennie przychodził do pracy i wykonywał swoje obowiązki, nie korzystał w tym czasie z urlopu ani zwolnień lekarskich. Od 26 lipca do 10 sierpnia 1999 r. przebywał na urlopie i - jak wynika z jego zeznań - wyjechał na letnisko. Dopiero po powrocie z wczasów, 17 sierpnia 1999 r., wniósł pozew o uznanie wypowiedzenia za bezskuteczne wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do złożenia odwołania. Łącząca strony umowa o pracę uległa rozwiązaniu 30 września 1999 r. wskutek upływu okresu wypowiedze­nia. Pozwana wydała powodowi świadectwo pracy i wypłaciła odprawę pieniężną w związku z rozwiązaniem umowy o pracę z przyczyn dotyczących zakładu pracy - z powodu likwidacji stanowiska pracy - w kwocie 8.305,14 zł z odsetkami. Obowiązujący w pozwanej Spółce zakładowy układ zbiorowy pracy przewiduje prawo do na­grody jubileuszowej dla pracownika, który przepracował u strony pozwanej co naj­mniej pięć lat. Zasada ta nie ma zastosowania jedynie do pracowników przejętych przez pozwaną z „M.M.” SA. Okolicznością bezsporną było, że powód nie spełniał tych warunków, albowiem nie był pracownikiem przejętym ani nie przepracował u po­zwanej pięciu lat. Tenże układ zbiorowy pracy przewiduje jednorazową odprawę pieniężną dla pracownika w razie rozwiązania stosunku pracy w związku z jego przejściem na emeryturę lub rentę inwalidzką, przy czym wysokość odprawy emerytalnej uzależniona jest od stażu pracy i wysokości indywidualnego wynagrodzenia pracow­nika. Ponieważ powód ma czterdziestoletni staż pracy, jego odprawa emerytalna stanowiłaby 400 % indywidualnego wynagrodzenia, łącznie kwotę 10.896,48 zł. W okresie zatrudnienia w pozwanej Spółce powód pobierał rentę inwalidzką. Wnioskiem z 29 czerwca 1999 r. powód zwrócił się do ZUS o przyznanie emerytury w związku z ukończeniem w dniu 17 października 1999 r. 60 lat, od tego dnia pobiera z ZUS świadczenie zbiegowe w wysokości połowy wcześniej pobieranej renty inwalidzkiej oraz emerytury w pełnej wysokości. Oddalając powództwo o uznanie wypowiedzenia umowy o pracę za bezskuteczne, Sąd Rejonowy przyjął, że powód przekroczył sied­miodniowy termin do wniesienia odwołania od wypowiedzenia umowy o pracę prze­widziany w art. 264 § 1 KP i jednocześnie nie wykazał - stosownie do art. 265 KP - że nie zachował tego terminu bez swojej winy. Powództwo jako spóźnione podlegało zatem oddaleniu. Opóźnienie wystąpienia przez powoda z odwołaniem od wypowie­dzenia wyniosło półtora miesiąca (oświadczenie pracodawcy o wypowiedzeniu po­wód otrzymał bowiem 1 lipca 1999 r., odwołanie wniósł do Sądu Pracy 17 sierpnia 1999 r.). W tym czasie powód pracował, normalnie funkcjonował, wykonywał swoje obowiązki pracownicze, korzystał z urlopu, wyjechał na wczasy. Dolegliwości laryn­gologiczne, na które się uskarżał, a nawet korzystał z porad lekarskich w czerwcu i lipcu 1999 r., nie były przyczyną jego niezdolności do pracy od 1 lipca do 17 sierpnia 1999 r. i nie mogą stanowić usprawiedliwienia braku należytej troski o swoje sprawy. Powód został prawidłowo pouczony o terminie i sposobie wniesienia odwołania, w okresie swojej długoletniej kariery zawodowej wielokrotnie zmieniał pracodawców i posiadał odpowiednie doświadczenie w zakresie skutków wypowiedzenia przez pracodawcę stosunku pracy. Oddalając roszczenie o nagrodę jubileuszową i odprawę emerytalną, Sąd Rejonowy stwierdził, że powód nie spełnił warunków do otrzymania tych świadczeń na podstawie przepisów zakładowego układu zbiorowego pracy, a ponadto rozwiązanie z nim stosunku pracy nie pozostawało w związku z przejściem powoda na emeryturę, lecz z likwidacją jego stanowiska pracy.