Wyrok SN z dnia 17 września 2001 r. sygn. III RN 56/01

Zezwolenie na zmianę obywatelstwa polskiego jako przesłanka utraty obywatelstwa na podstawie art. 13 ust. 1 w związku z art. 16 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o obywatelstwie polskim (Dz.U. Nr 10, poz. 49 ze zm.; obecnie jednolity tekst: Dz.U. z 2000 r. Nr 28, poz. 353 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym w 1971 r. musiało mieć charakter indywidualnego i skierowanego do określonego adresata, aktu Rady Państwa, którego nie zastępowała generalna uchwała Rady Państwa (w szczególności uchwała Nr 37/56 z dnia 16 maja 1956 r. w sprawie zezwolenia na zmianę obywatelstwa polskiego repatriantom niemieckim, niepublikowana).

Przewodniczący SSN Andrzej Wróbel

Sędziowie SN: Katarzyna Gonera (sprawozdawca), Jerzy Kwaśniewski

Sąd Najwyższy, z udziałem prokuratora Prokuratury Krajowej Waldemara Grudzieckiego, w sprawie ze skargi Hubertusa R. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 6 grudnia 1999 r. [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia posiadania obywatelstwa polskiego, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 września 2001 r. rewizji nadzwyczajnej Ministra Sprawiedliwości [...] od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 sierpnia 2000 r. [...]

oddalił rewizję nadzwyczajną.

Uzasadnienie

Wojewoda O. decyzją z dnia 6 sierpnia 1999 r. odmówił Hubertusowi R. wydania poświadczenia obywatelstwa polskiego w związku z tym, że w 1971 r. zainteresowany utracił je na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o obywatelstwie polskim (Dz.U. Nr 10, poz. 49 ze zm.). W uzasadnieniu decyzji Wojewoda O. podał, że Hubertus R. złożył 2 lutego 1971 r. do ówczesnej Rady Państwa prośbę o zezwolenie na zmianę obywatelstwa polskiego, uzasadniając ją tym, że jest narodowości niemieckiej i zamierza zamieszkać na stałe w Berlinie Zachodnim. Na podstawie dokumentu podróży wydanego 21 stycznia 1971 r. przez Biuro Paszportów i Dowodów Osobistych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych w Warszawie zainteresowany wyjechał wraz z rodziną na pobyt stały do Republiki Federalnej Niemiec, gdzie nabył obywatelstwo niemieckie.