Wyrok SN z dnia 19 kwietnia 2001 r. sygn. I PKN 368/00

Możliwość dochodzenia bieżących świadczeń należnych pracownikowi z tytułu zatrudnienia nie wyłącza istnienia interesu prawnego w ustaleniu nawiązania stosunku pracy (art. 189 KPC).

Uchwała organu osoby prawnej, nie będąca oświadczeniem woli (art. 60 KC), nie podlega wykładni w sposób przewidziany w art. 65 KC i oceny według kryteriów skuteczności oświadczenia woli.

Przewodniczący SSN Barbara Wagner (sprawozdawca)

Sędziowie SN: Walerian Sanetra, Andrzej Wasilewski

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 19 kwietnia 2001 r. sprawy z powództwa Grzegorza T. przeciwko Spółdzielni Mieszkaniowej „D.” w P. o ustalenie, na skutek kasacji powoda od wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Poznaniu z dnia 7 stycznia 2000 r. [...]

oddalił kasację, nie obciążając powoda kosztami postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Sąd Rejonowy-Sąd Pracy w Poznaniu wyrokiem z dnia 6 października 1999 r. [...] oddalił powództwo Grzegorza T. o ustalenie, że od dnia 1 października 1997 r. łączył go z pozwaną Spółdzielnią Mieszkaniową „D.” w P. stosunek pracy.

Sąd ustalił, że Spółdzielnia Mieszkaniowa „D.” powstała na podstawie podjętej w dniu 1 lipca 1995 r. uchwały zebrania przedstawicieli członków Spółdzielni Mieszkaniowej H.C. w P. o podziale tej Spółdzielni. Na zebraniu tego samego gremium w dniu 24 marca 1996 r. przedstawiciele członków, którzy mieli przejść do nowo tworzonej Spółdzielni uchwalili jej statut oraz dokonali wyboru rady nadzorczej i zarządu. Członkami dwuosobowego zarządu zostali powód, jako jego prezes, i Maria M. Sąd Rejonowy-Sąd Gospodarczy w P. postanowieniem z dnia 21 czerwca 1996 r. [...]orzekł wpis Spółdzielni Mieszkaniowej „D.” do rejestru. Mandaty wybranych władz miały wygasnąć z chwilą zwołania pierwszego walnego zgromadzenia (§ 81 ust. 3 statutu). Ponieważ zarząd, pomimo żądania odpowiedniej liczby członków Spółdzielni, nie zwoływał walnego zgromadzenia, członkowie ci zwrócili się do Krajowej rady spółdzielczej o skorzystanie z kompetencji przyznanej jej w art. 39 § 5 ustawy z dnia 16 września 1982 r. Prawo spółdzielcze (jednolity tekst: Dz.U. z 1995 r. Nr 54, poz. 288 ze zm.). Uchwałą z dnia 11 września 1997 r. zarząd Krajowej Rady Spółdzielczej postanowił zwołać walne zgromadzenie Spółdzielni „D.” do końca 1997 r. Na walnym zgromadzeniu, które odbyło się w dniu 2 października 1997 r., wybrano nowe władze Spółdzielni. Dotychczasowi członkowie zarządu nie uznali legalności tego wyboru. Powód pozostawał w przekonaniu, że od 1 października 1997 r. został z nim nawiązany stosunek pracy na podstawie powołania. Nie wydał dokumentów (w tym także dotyczących go uchwał rady nadzorczej) i pieczęci nowemu Zarządowi. Nie zgłosił się do nowych władz, którym uchwała dotycząca powołania go na stanowisko p.o. kierownika Spółdzielni nie była znana. Razem z Marią M. nadal dokonywali czynności jako zarząd, w tym przelewów pieniężnych, których bank jednak nie zrealizował wobec zmiany wzorów podpisów. Do dnia 28 lutego 1999 r., tj. do czasu rozwiązania umowy najmu pawilonu nr 9, Grzegorz T. przychodził tam w poniedziałki i czwartki przyjmując członków Spółdzielni i udostępniając im zatrzymane dokumenty. W dniu 3 listopada 1997 r. rada nadzorcza podjęła uchwałę o przeprowadzeniu konkursu na stanowisko kierownika Spółdzielni. Powód nie zgłosił udziału w konkursie.