Wyrok SN z dnia 15 lutego 2000 r. sygn. I PKN 530/99

Ustawa z dnia 24 maja 1989 r. o przywróceniu praw pracowniczych osobom pozbawionym zatrudnienia za działalność związkową, samorządową, przekonania polityczne i religijne (Dz.U. Nr 32, poz. 172 ze zm.) uregulowała wyczerpująco uprawnienia pracownika i dlatego brak podstaw do stosowania przepisów Kodeksu cywilnego dla uzasadnienia roszczeń odszkodowawczych z tytułu bezprawnego rozwiązania stosunku pracy w przypadkach objętych tą ustawą.

Przewodniczący SSN Józef Iwulski

Sędziowie SN: Zbigniew Myszka (sprawozdawca), Andrzej Wasilewski

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 15 lutego 2000 r. sprawy z powództwa Bogumiła N. przeciwko Kuratorium Oświaty w B. o odszkodowanie, na skutek kasacji powoda od wyroku Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 11 marca 1999 r. [...]

oddalił kasację.

Uzasadnienie

Sąd Apelacyjny-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku wyrokiem z dnia 11 marca 1999 r. oddalił apelację powoda Bogumiła N. od wyroku Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Bydgoszczy z dnia 7 grudnia 1998 r. [...], oddalającego jego powództwo przeciwko Kuratorium Oświaty w B. i Gminie B. o zasądzenie kwoty 805.436,02 zł z ustawowymi odsetkami tytułem odszkodowania za zwolnienie z pracy w dniu 31 sierpnia 1985 r. z powodu jego działalności związkowej i brak możliwości wykonywania pracy nauczycielskiej. W sprawie tej ustalono, że powód był zatrudniony w Zespole Szkół Gastronomicznych w B. jako mianowany nauczyciel matematyki. Prowadzenie przez niego aktywnej działalności związkowej w latach 1980-1985 spotkało się z prześladowaniami ze strony służb bezpieczeństwa, których efektem było zwolnienie powoda z pracy za przekonania polityczne z dniem 31 sierpnia 1985 r., kiedy to przeszedł na emeryturę nauczycielską. Powód domagał się przyznania mu odszkodowania na podstawie art. 361 i 471 KC w związku z art. 300 KP w wysokości różnicy pomiędzy wynagrodzeniem, jakie otrzymywałby, gdyby nie pozbawiono go pracy, a otrzymywaną emeryturą w okresie od 1 września 1985 r. do 12 czerwca 1990 r., wraz ze skapitalizowanymi odsetkami, utrzymując , że ustawa z dnia 24 maja 1989 r. przywróceniu praw pracowniczych osobom pozbawionym zatrudnienia za działalność związkową, samorządową, przekonania polityczne i religijne (Dz.U. Nr 32, poz. 172 ze zm.) nie reguluje roszczeń pieniężnych przysługujących pracownikom pozbawionym pracy. Na mocy orzeczenia Społecznej Komisji Pojednawczej z dnia 28 maja 1990 r., wydanego na podstawie art. 6 ust. 1 tej ustawy, na pracodawcę zatrudniającego powoda w dniu zwolnienia z przyczyn związkowych i politycznych został nałożony obowiązek zawarcia umowy o pracę na stanowisku odpowiadającym posiadanym przez niego kwalifikacjom, jednak nie niższym niż poprzednio zajmowane, pod warunkiem zgłoszenia gotowości podjęcia tej pracy w ciągu siedmiu dni od wydania tego orzeczenia. W wykonaniu tego orzeczenia Kurator Oświaty i Wychowania w B. mianował powoda na stanowisko nauczyciela matematyki w Zespole Szkół Gastronomicznych w B., gdzie powód pracuje do chwili obecnej.