Wyrok SN z dnia 20 lipca 2000 r. sygn. I PKN 740/99

Ogólne powołanie się pracownika na jego sytuację rodzinną, sprowadzające się do wskazania, że ma na utrzymaniu dzieci, nie wystarcza do uzna­nia, że pracodawca rozwiązał stosunek pracy sprzecznie z zasadami współżycia społecznego (art. 8 KP).

Przewodniczący SSN Walerian Sanetra

Sędziowie SN: Katarzyna Gonera (sprawozdawca), Andrzej Kijowski

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 20 lipca 2000 r. sprawy z powództwa Krystyny B. przeciwko Szkole Podstawowej w R. o uznanie za bezskuteczne prze­niesienia w stan nieczynny, na skutek kasacji powódki od wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Białymstoku z dnia 5 października 1999 r. [...]

oddalił kasację.

Uzasadnienie

Sąd Rejonowy-Sąd Pracy w Łomży wyrokiem z 22 czerwca 1999 r. [...] oddalił powództwo Krystyny B. przeciwko Szkole Podstawowej w R. o uznanie za bezsku­teczne przeniesienia jej w stan nieczynny.

Sąd Rejonowy ustalił, że powódka Krystyna B. była zatrudniona w pozwanej Szkole Podstawowej w R. od 1 września 1998 r. jako nauczycielka chemii na pods­tawie umowy o pracę zawartej na czas nie określony. Oprócz chemii powódka uczyła także języka rosyjskiego, biologii oraz wychowania fizycznego, aby wypełnić pen-sum. W roku szkolnym 1998/1999 miała 19 godzin lekcyjnych tygodniowo. Powódka ukończyła Wydział Rolniczy Akademii Rolniczo-Technicznej w O. uzyskując tytuł inżyniera rolnika. Ponadto ukończyła Studium Podyplomowe dla Nauczycieli Chemii prowadzone na Uniwersytecie W. i w związku z tym posiada wykształcenie kierun­kowe z zakresu chemii z uprawnieniami do nauczania tego przedmiotu w gimnazjum i szkole średniej.