Wyrok SN z dnia 13 stycznia 2000 r. sygn. III RN 126/99

Według stanu prawnego obowiązującego od dnia 1 kwietnia 1995 r., umowa pożyczki udzielona ze środków własnych przez podmiot gospodarczy, który nie posiadał wydanego na podstawie przepisów prawa bankowego zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie udzielania pożyczek, była usługą w rozumieniu art. 4 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towaru i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 11, poz. 50 ze zm.), ale mogła być zwolniona od podatku od towaru i usług na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 2 tej ustawy oraz załącznika nr 2 do niej, o ile miała charakter usługi pośrednictwa finansowego.

Przewodniczący: SSN Andrzej Wróbel

Sędziowie SN: Walerian Sanetra, Andrzej Wasilewski (sprawozdawca)

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 13 stycznia 2000 r. sprawy ze skargi Przedsiębiorstwa Przemysłu Farmaceutycznego „A." w L. na decyzję Izby Skarbowej w L. z dnia 16 lutego 1998 r. [...] w przedmiocie wymiaru opłaty skarbowej od umowy pożyczki, na skutek rewizji nadzwyczajnej Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego [...] od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego-Ośrodka Zamiejscowego w Poznaniu z dnia 4 grudnia 1998 r. [...]