Wyrok SN z dnia 13 stycznia 2000 r. sygn. III RN 112/99

W art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 31 maja 1996 r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich (Dz.U. Nr 87, poz. 395 ze zm.) określone zostały wyłącznie przesłanki prawne dotyczące sposobu obliczania wysokości świadczenia pieniężnego należnego uprawnionej osobie. Sformułowana w tym przepisie przesłanka prawna, w myśl której świadczenie pieniężne przyznawane na podstawie tej ustawy przysługuje "za każdy pełny miesiąc trwania pracy", wskazuje jedynie na obowiązek ustalenia faktycznego czasu trwania pobytu określonej osoby w obozie pracy, natomiast nie wynika z niej obowiązek wykazania przez tę osobę, czy w czasie pobytu w obozie pracy przymusowej, w którym została osadzona lub do którego została deportowana, faktycznie wykonywała pracę przymusową.