Potrącenia z wynagrodzenia za pracę

Wyrok SN z dnia 12 września 2000 r. sygn. I PKN 22/00

Nieważna jest zgoda pracownika na dokonywanie potrąceń z przysługującego mu wynagrodzenia za pracę należności obciążających pracodawcę (art. 18 § 2 KP w opozycji do art. 91 KP).

Przewodniczący SSN Walerian Sanetra

Sędziowie SN: Katarzyna Gonera, Zbigniew Myszka (sprawozdawca).

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 12 września 2000 r. sprawy z powództwa Bogdana A. przeciwko Przedsiębiorstwu Budownictwa Usług i Handlu „R.-E.” Spółce z o.o. w W. o wynagrodzenie, odszkodowanie i ekwiwalent za urlop, na skutek kasacji powoda od wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych we Wrocławiu z dnia 22 czerwca 1999 r. [...]

uchylił zaskarżony wyrok w pkt I co do kwoty 2561,40 DM z odsetkami oraz w pkt II i sprawę w tym zakresie przekazał Sądowi Okręgowemu-Sądowi Pracy i Ubezpieczeń Społecznych we Wrocławiu do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego,

oddalił kasację w pozostałym zakresie.

Uzasadnienie

Sąd Okręgowy-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych we Wrocławiu wyrokiem z dnia 22 czerwca 1999 r. zmienił zaskarżony przez stronę pozwaną Przedsiębiorstwo Budownictwa Usług i Handlu „R.-E.” Spółkę z o.o. w W. wyrok Sądu Rejonowego-Sądu Pracy dla Wrocławia Śródmieścia z dnia 14 stycznia 1999 r., zasądzający na rzecz powoda Bogdana A. kwotę 3502,23 DM z odsetkami, w tym kwotę 2361,40 DM tytułem wyrównania wynagrodzenia za pracę, kwotę 646,83 DM z tytułu ekwiwalentu za urlop wypoczynkowy oraz 494 DM odszkodowania za wadliwe rozwiązanie z powodem umowy o pracę, w ten sposób, że oddalił powództwo w tym zakresie, a nadto zasądził od powoda na rzecz Skarbu Państwa kwotę 1160 zł tytułem zwrotu wydatków na opinię biegłego. W sprawie tej ustalono, że powód był zatrudniony przez pozwanego pracodawcę na kontrakcie zagranicznym w H. w okresie od 13 czerwca do 31 sierpnia 1995 r. W umowie o pracę z dnia 12 czerwca 1995 r. oraz w aneksie do tej umowy z dnia 23 czerwca 1995 r. określono wynagrodzenie walutowe w wysokości 15,45 DM za godzinę, w tym 50 % określono jako część stałą i 50% jako część ruchomą. Powód zjechał z kontraktu w dniu 25 sierpnia 1995 r. po zakończeniu robót. Równocześnie powód podpisał oświadczenie dotyczące warunków pracy na budowie eksportowej z dnia 31 maja 1995 r., w którym pracodawca informował pracowników, że kwota 15,45 DM określona w umowie o pracę jest stawką akordową brutto, z której będą potrącane wszelkie świadczenia socjalne pracodawcy oraz opłaty na ZUS i inne podatki obciążające pracownika. Wstawce tej mieszczą się takie dotychczasowe świadczenia jak ekwiwalenty za urlop, odzież, posiłki, napoje, narzędzia itp. Potrącenia z tych tytułów miały być dokonywane na odrębnych listach i potwierdzane przez pracowników zatrudnionych na kontrakcie. Ze swej strony pracodawca gwarantował wypłatę minimalnej stawki za godzinę akordową w wysokości 10 DM.