Wyrok SN z dnia 22 listopada 1999 r., sygn. II KKN 346/97

Z uregulowanego ustawowo uprawnienia diagnosty do wpisywania w dowodzie rejestracyjnym pojazdu terminu kolejnego badania technicznego, a tym samym przedłużenia okresu dopuszczenia pojazdu do ruchu, wynika, że w zakresie wykonywania tej czynności pełnił on funkcję publiczną przekazaną imiennym upoważnieniem wojewody. Przyjęcie przez diagnostę korzyści majątkowej lub osobistej albo ich obietnicy w związku z wykonywaniem tych czynności wypełniało znamiona przestępstwa określonego w art. 239 § 1 d. kk. Wyrażony pogląd zachowuje aktualność po wejściu w życie kodeksu karnego z 1997 r., gdyż znamiona ustawowe określające krąg podmiotów przestępstwa łapownictwa biernego nie uległy zmianie (art. 228 § 1 kk), a uprawnienia diagnostów, unormowane w art. 81-84 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. 1997 r. Nr 98 poz. 602), nadal pozostają w sferze pełnienia funkcji publicznej.

Sąd Najwyższy po rozpoznaniu w dniu 22 listopada 1999 r. sprawy Leszka B., oskarżonego z art. 239 § 2 d. kk, z powodu kasacji, wniesionej przez obrońcę od wyroku Sądu Wojewódzkiego w P. z dnia 14 marca 1997 r., utrzymującego w mocy wyrok Sądu Rejonowego w P. z dnia 22 stycznia 1997 r. – oddalił kasację.

Uzasadnienie

Wyrokiem Sądu Rejonowego w P. z dnia 22 stycznia 1997 r. Leszek B. został skazany za to, że dnia 10 czerwca 1996 r. w P., będąc zatrudniony jako diagnosta samochodowy w Miejskim Zakładzie Komunikacji, uzależnił wynik badania technicznego samochodu osobowego i dopuszczenie pojazdu do ruchu od otrzymania od właściciela samochodu Kazimierza T. korzyści majątkowej w kwocie 20 zł, tj. za występek określony w art. 239 § 2 d. kk, na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, przy zastosowaniu nadzwyczajnego jej złagodzenia (art. 57 § 2 i 3 pkt 2 kk), oraz 200 zł grzywny. Na podstawie art. 73 § 1 i art. 74 § 1 kk zawieszono oskarżonemu warunkowo wykonanie kary pozbawienia wolności na okres 2 lat.