Wyrok SN z dnia 26 listopada 1999 r., sygn. III CKN 468/98

1. Dopuszczalna jest kasacja od wyroku rozwodowego tylko w części orzekającej o winie rozkładu pożycia. Uchylenie wyroku tylko w zaskarżonej części nie jest jednak możliwe, natomiast możliwość jego zmiany zależy od spełnienia przesłanek określonych w art. 393¹⁵ kpc.

2. Artykuł 378 § 3 kpc nie ma zastosowania w postępowaniu kasacyjnym.

Sąd Najwyższy po rozpoznaniu na rozprawie sprawy z powództwa Mirosława D. przeciwko Teresie D. o rozwód, na skutek kasacji powoda od wyroku Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 27 stycznia 1998 r. I ACa 4/98 – oddalił kasację.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 13 maja 1997 r. Sąd Wojewódzki we Wrocławiu rozwiązał – z winy powoda Mirosława D. – jego małżeństwo zawarte z pozwaną Teresą D. w dniu 24 kwietnia 1979 r. Jednocześnie Sąd orzekł o wykonywaniu władzy rodzicielskiej nad małoletnimi dziećmi stron oraz o kosztach ich utrzymania i wychowania, a ponadto zasądził od powoda na rzecz pozwanej alimenty w kwocie po 100 zł miesięcznie. W obszernym uzasadnieniu Sąd pierwszej instancji przedstawił ustalony stan faktyczny, który – w ocenie tego Sądu – daje pełne podstawy do przyjęcia, że między stronami nastąpił zupełny i trwały rozkład pożycia. Zarazem Sąd doszedł do wniosku, że winę tego rozkładu ponosi wyłącznie powód, który nawiązywał kontakty z innymi kobietami, mieszkał z nimi albo wielokrotnie pozostawał u nich na noc, a w końcu pozwaną porzucił. Oceniając zgłoszone przez pozwaną żądanie zasądzenia alimentów na jej rzecz, Sąd Wojewódzki stwierdził, że jakkolwiek formalnie może ona podjąć pracę, to jednak bezskutecznie poszukuje pracy (jest zarejestrowaną bezrobotną, bez prawa do zasiłku), poważnie choruje i nie ma żadnych stałych dochodów.