Wyrok SN z dnia 14 maja 1999 r., sygn. I CKN 1152/97

1. Brak bezprawności działania jest okolicznością prawnie indyferentną z punktu widzenia dopuszczalności zastosowania art. 5 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 24 lutego 1990 r. o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym i ochronie interesów konsumentów.

2. Zastrzeżenie ważnego postanowienia umownego, w ramach dopuszczalnego zakresu swobody kontraktowej, nie wyklucza uznania go za praktykę monopolistyczną, jeśli tylko spełnia ono ustawowe przesłanki przesądzające o obowiązku uznania go za taką praktykę.

Sąd Najwyższy po rozpoznaniu na rozprawie sprawy z odwołania Zakładów Metalowych „Stalbud-C... ” Spółki z o.o. w C. przeciwko Prezesowi Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów w Warszawie, zainteresowany: Zakłady Energetyczne w B., o przeciwdziałanie praktykom monopolistycznym, na skutek kasacji strony powodowej od wyroku Sądu Wojewódzkiego w Warszawie – Sądu Antymonopolowego z dnia 22 października 1997 r. XVII Ama 27/97 – oddalił kasację i zasądził od Zakładów Metalowych „Stalbud-C... ” Spółki z o.o. w C. kwotę 600 zł na rzecz Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów oraz kwotę 600 zł na rzecz Zakładów Energetycznych w B., tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów decyzją nr DDI-30/96 z dnia 24 grudnia 1996 r. nie stwierdził stosowania praktyk monopolistycznych wskutek nałożenia w umowie na odbiorcę energii elektrycznej obowiązku uiszczania przedpłat za energię, pod rygorem wstrzymania jej dostaw.