Wyrok SN z dnia 7 maja 1998 r. sygn. I PKN 60/98

Oświadczenie pracodawcy co do skonkretyzowanej podwyżki wynagrodzenia za pracę jest w świetle powszechnie obowiązujących przepisów płacowych w państwowej sferze budżetowej ofertą zmiany treści stosunku pracy, którą pracownik przyjmuje zazwyczaj w dorozumiany sposób.

Przewodniczący SSN: Józef Iwulski

Sędziowie SN: Andrzej Kijowski (sprawozdawca), Jadwiga Skibińska-Adamowicz

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 7 maja 1998 r. sprawy z powództwa Alicji Z.-L. przeciwko 1. Zakładowi Lecznictwa Zamkniętego w S., 2. Zakładowi Lecznictwa Ambulatoryjnego w S. o ustalenie stosunku pracy, sprostowanie świadectwa pracy i opinii o pracy oraz wynagrodzenie, na skutek kasacji powódki od wyroku Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Katowicach z dnia 16 września 1997 r. [...]

1. oddalił kasację

2. odstąpił od obciążenia powódki kosztami postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Sąd Rejonowy-Sąd Pracy w Sosnowcu wyrokiem z dnia 3 kwietnia 1997 r. [...] oddalił powództwo Alicji Z.-L. przeciwko Zakładowi Lecznictwa Zamkniętego w S. oraz Zakładowi Lecznictwa Ambulatoryjnego w S. o ustalenie trwania stosunku pracy, sprostowanie świadectwa pracy i opinii o pracy oraz o wynagrodzenie za pracę, zasądzając od powódki na rzecz każdego z pozwanych kwotę po 100 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego. W motywach tego rozstrzygnięcia Sąd Rejonowy powołał się na następujące ustalenia faktyczne.

Powódka Alicja Z.-L. była w pozwanym Zakładzie Opieki Zdrowotnej w S. zatrudniona od dnia 16 sierpnia 1963 r. na stanowisku lekarza w Przychodni Rejonowej nr 4 w S. W dniu 26 maja 1992 r. pozwany wypowiedział powódce dotychczasowe warunki pracy w części dotyczącej miejsca pracy. Po okresie wypowiedzenia powódka miałaby od dnia 1 września 1992 r. podjąć pracę w Przychodni Rejonowej nr 16 w S. Powódka złożyła oświadczenie o odmowie przyjęcia proponowanych warunków pracy i w dniu 8 czerwca 1992 r. wniosła odwołanie do Sądu Pracy w Sosnowcu, który wyrokiem zaocznym z dnia 23 lipca 1992 r. uznał to wypowiedzenie za bezzasadne. Po upływie okresu wypowiedzenia i pomimo toczącego się - po sprzeciwie strony pozwanej - postępowania sądowego powódka nie podjęła pracy w Przychodni nr 16. Natomiast w dniu 1 października 1992 r. stawiła się ponownie w Przychodni nr 4, wobec czego jej kierownik odsunął ją od wykonywania pracy i polecił podjęcie pracy w Przychodni nr 16.