Wyrok SN z dnia 7 stycznia 1998 r. sygn. I PKN 453/97

Przekroczenie ustalonego przez Komisję Trójstronną do Spraw Społeczno - Gospodarczych lub przez Radę Ministrów wskaźnika przyrostu przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia uzasadnia odwołanie dyrektora przedsiębiorstwa państwowego ze skutkiem rozwiązującym jego stosunek pracy bez wypowiedzenia z winy pracownika tylko wtedy, gdy spowodowało w danym roku obrachunkowym zawinione przez dyrektora - w porównaniu z poprzednim rokiem obrachunkowym pogorszenie finansowej sytuacji przedsiębiorstwa.

Przewodniczący SSN: Kazimierz Jaśkowski

Sędziowie SN: Andrzej Kijowski (sprawozdawca), Barbara Wagner.

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 7 stycznia 1998 r. sprawy z powództwa Grzegorza K. przeciwko Wojewodzie K. i Fabryce Maszyn Rolniczych „A.” w K. o odszkodowanie, na skutek kasacji powoda od wyroku Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Kielcach z dnia 30 czerwca 1997 r. [...]

1) uchylił zaskarżony wyrok w odniesieniu do Fabryki Maszyn Rolniczych „A.” w K. i sprawę wobec tej pozwanej przekazał Sądowi Wojewódzkiemu-Sądowi Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Kielcach do ponownego rozpoznania,

2) oddalił kasację w odniesieniu do Wojewody K.

Uzasadnienie

Sąd Rejonowy-Sąd Pracy w Ostrowcu Świętokrzyskim wyrokiem z dnia 10 kwietnia 1997 r. [...], oddalił powództwo Grzegorza K. przeciwko Wojewodzie K. oraz Fabryce Maszyn Rolniczych „A.” w K. o odszkodowanie z tytułu bezprawnego odwołania ze stanowiska dyrektora tej fabryki ze skutkiem w postaci rozwiązania stosunku pracy bez wypowiedzenia z winy pracownika i w konsekwencji - o zasądzenie również sześciomiesięcznej odprawy pieniężnej, przewidzianej w art. 39 ust. 1 ustawy z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych (jednolity tekst: Dz. U. z 1991 r. Nr 18, poz. 80 ze zm.). Rozstrzygnięcie to Sąd Rejonowy oparł na następujących ustaleniach faktycznych.

Powód wygrał konkurs na stanowisko dyrektora pozwanej Fabryki, na które to stanowisko został uchwałą rady pracowniczej powołany z dniem 1 kwietnia 1992 r. Ze stanowiska dyrektora odwołał powoda z dniem 28 lutego 1997 r. Wojewoda K., działając jako organ założycielski na podstawie art. 65 ust. 1a oraz 66 ust. 2 ustawy o przedsiębiorstwach państwowych, przy czym odwołanie to zakwalifikowano jako równoznaczne z rozwiązaniem stosunku pracy bez wypowiedzenia z winy pracownika. Powód dopuścił bowiem w 1996 r. do przekroczenia przez pozwaną Fabrykę o 14,6% wskaźnika przyrostu przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, ustalonego przez Komisję Trójstronną w trybie przepisów ustawy z dnia 16 grudnia 1994 r. o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń w podmiotach gospodarczych oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 1995 r. Nr 1, poz. 2).