Postanowienie SN z dnia 4 czerwca 1998 r. sygn. III RN 35/98

Rozpoznanie wniosku o przywrócenie terminu uzupełnienia skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego przez dołączenie jej odpisu następuje na podstawie art. 58 KPA w związku z art. 59 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz.U. Nr 74, poz. 368 ze zm.).

Przewodniczący SSN: Andrzej Wróbel

Sędziowie SN: Jerzy Kwaśniewski, Andrzej Wasilewski (sprawozdawca)

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 4 czerwca 1998 r. sprawy ze skargi Janiny O. na decyzję Wojewody S. z dnia 20 maja 1997 r. [...] w przedmiocie przyznania gwarantowanego zasiłku okresowego z pomocy społecznej, na skutek rewizji nadzwyczajnej Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie [...] od postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego-Ośrodka Zamiejscowego w Białymstoku z dnia 13 listopada 1997 r. [...]

postanowił:

uchylić zaskarżone postanowienie i przekazać sprawę Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu-Ośrodkowi Zamiejscowemu w Białymstoku do ponownego rozpoznania.

Uzasadnienie

Wojewoda S. decyzją z dnia 20 maja 1997 r. [...] utrzymał w mocy decyzję Kierownika Miejsko-Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w G. z dnia 8 kwietnia 1997 r. w sprawie odmowy przyznania Janinie O. gwarantowanego zasiłku okresowego. W dniu 17 czerwca 1997 r. do Naczelnego Sądu Administracyjnego-Ośrodka Zamiejscowego w Białymstoku wpłynęło pismo Janiny O. z dnia 16 czerwca 1997 r., w którym napisała ona co następuje: „Wnoszę odwołanie na decyzję Wojewody S. z dnia 20.05.1997 r. w sprawie odmowy gwarantowanego zasiłku okresowego jako samotnej matce (...)". Sąd potraktował powyższe pismo jako skargę na decyzję i pismem z dnia 23 lipca 1997 r. wezwał Jadwigę O. do usunięcia, w terminie 7 dni od daty jego otrzymania, „braków skargi" na decyzję Wojewody S. poprzez: „1) uiszczenie wpisu w kwocie 10 zł; 2) nadesłanie odpisu skargi wraz z załącznikami" w wezwaniu tym znalazło się także pouczenie, że nie usunięcie braków skargi w terminie spowoduje jej odrzucenie. Janina O. w zakreślonym terminie uiściła żądaną opłatę i równocześnie przesłała do Sądu odpis decyzji Wojewody S., zamiast żądanego odpisu skargi. W tej sytuacji Sąd postanowieniem z dnia 28 sierpnia 1997 r. [...] odrzucił skargę i nakazał zwrot na rzecz skarżącej uiszczonego przez nią wpisu. W uzasadnieniu tego postanowienia Sąd wyjaśnił, że odrzucenie skargi nastąpiło na podstawie art. 27 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz.U. Nr 74, poz. 368 ze zm.) z powodu nieuzupełnienia przez skarżącą w wyznaczonym terminie braków skargi, tj. nienadesłania odpisu skargi. W dniu 17 września 1997 r. skarżąca zwróciła się do Sądu z prośbą o ponowne wyznaczenie terminu dla rozpoznanie jej odwołania, uzasadniając swój wniosek tym, że nie zrozumiała właściwie treści wezwania Sądu. Równocześnie skarżąca nadesłała żądany odpis swego pisma - odwołania z dnia 16 czerwca 1997 r. Naczelny Sąd Administracyjny-Ośrodek Zamiejscowy w Białymstoku postanowieniem wydanym na rozprawie w dniu 13 listopada 1997 r. [...] oddalił wniosek skarżącej w przedmiocie przywrócenia terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi, podnosząc w uzasadnieniu, że stosownie do art. 35 ust. 3 ustawy o Naczelnym Sądzie Administracyjnym sąd może przywrócić stronie termin do wniesienia skargi jedynie z ważnych powodów. Tymczasem, w opinii Sądu, nie można zaliczyć do ważnych powodów niezrozumienia przez skarżącą wezwania do złożenia odpisu skargi. Sąd podkreślił, że skarżąca miała obowiązek złożyć do sądu administracyjnego w wymaganym terminie odpis skargi, a złożyła odpis decyzji. Skarżąca nie dopełniła więc, w opinii Sądu, obowiązku złożenia odpisu skargi i nie wskazała we wniosku o przywrócenie terminu żadnych ważnych powodów, które do tego doprowadziły.