Wyrok SN z dnia 10 listopada 1998 r. sygn. I PKN 425/98

Z art. 299 i art. 381 KPC nie wynika obowiązek sądu przeprowadzenia dowodu z przesłuchania stron, w razie odmówienia wartości dowodowej do­kumentom złożonym przez stronę.

Przewodniczący: SSN Walerian Sanetra (sprawozdawca)

Sędziowie SN: Roman Kuczyński, Jadwiga Skibińska-Adamowicz

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 10 listopada 1998 r. sprawy z po­wództwa Jana Władysława S. przeciwko Barbarze J. o zapłatę. na skutek kasacji pozwanej od wyroku Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Białymstoku z dnia 26 lutego 1998 r. [...]

oddalił kasację.

Uzasadnienie

W imieniu pozwanej Barbary J. wniesiona została kasacja od wyroku Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Białymstoku z dnia 26 lutego 1998 r. [...], którym Sąd ten oddalił jej apelację od wyroku Sądu Rejonowego-Sądu Pracy w Białymstoku z dnia 5 czerwca 1997 r. [...].

Sąd pierwszej instancji zasądził od pozwanej Barbary J. na rzecz powoda Jana S. kwotę 5.103,77 zł wraz z należnymi odsetkami i kosztami procesu. Z ustaleń tego Sądu wynika, że Barbara J. została zatrudniona przez Jana S. w dniu 24 lipca 1994 r. na czas nie określony w pełnym wymiarze czasu pracy w charakterze sprze­dawcy w Punkcie Sprzedaży Detalicznej [...] przy ul. C. w B. W okresie od 24 grudnia 1995 r. do 9 września 1996 r. pozwana spowodowała niedobór w powierzonym jej mieniu. Pismem z dnia 9 września 1996 r. powód rozwiązał z nią umowę o pracę w trybie natychmiastowym na zasadzie art. 52 § 1 KP z powodu ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych. Sąd Pracy wskazał, iż pozwana kwestionowała prawidłowość końcowego rozliczenia inwentaryzacji towarów z dnia 9 września 1996 r. Na okoliczność powierzenia pozwanej mienia do rozliczenia oraz prawidłowości rozliczeń inwentaryzacyjnych Sąd ten dopuścił dowód z opinii biegłego sądowego z zakresu księgowości Kazimierza B. Biegły w swej opinii potwierdził fakt prawidłowego powierzenia mienia, za które pozwana ponosiła odpowiedzialność prowadząc jednoosobowo punkt sprzedaży. Biegły nie miał też zastrzeżeń co do sposobu przeprowadzenia inwentaryzacji w dniach 29 grudnia 1995 r. i 9 września 1996 r. Całość dokumentacji przychodowej i rozchodowej w okresie rozliczeniowym została ujęta w ewidencji rozliczeniowej. Końcowy niedobór towarów w powierzonym pozwanej mieniu wyniósł 5.104,77 zł. Sąd Pracy w całości podzielił opinię biegłego. Nie uwzględnił natomiast zastrzeżeń wysuniętych do opinii przez pozwaną a to dlatego, że nie przedłożyła ona dowodów na okoliczność nieewidencjonowanych przerzutów towarów do innych punktów sprzedaży należących do powoda, a sama pozwana i jej pełnomocnik nie stawili się na rozprawę, podczas której biegły składał wyjaśnienia do opinii.