Wyrok SN z dnia 16 listopada 1998 r., sygn. I CKN 889/97

Jeżeli tekst weksla wskazuje na jego umiejscowienie w rozumieniu art. 4 prawa wekslowego (domicyl), badanie ważności weksla nie powinno być dokonane bez uwzględnienia tej okoliczności i bez oceny skuteczności domicylu.

Sąd Najwyższy po rozpoznaniu na rozprawie sprawy z powództwa Gminy S.L. przeciwko „Hotel Diament” SA w S.L., dawniej „Bel-Pol” – „Euro-Aut” SA w S.L., o zapłatę na skutek kasacji powoda od wyroku Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 3 lipca 1997 r. I ACa 210/97 – uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę Sądowi Apelacyjnemu w Poznaniu do ponownego rozpoznania, pozostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 26 listopada 1996 r. Sąd Wojewódzki w Poznaniu utrzymał w mocy nakaz zapłaty zobowiązujący pozwaną do zapłaty 255.000 zł na rzecz powódki na podstawie wystawionego przez pozwaną weksla własnego.

Sąd Wojewódzki nie uwzględnił zarzutów pozwanej wskazujących na nieważność zobowiązania wekslowego wobec działania „w warunkach przymusu” ani tych zarzutów, które dotyczyły złożenia podpisu wystawcy, braku przedstawienia weksla do zapłaty i braku protestu.