Postanowienie SN z dnia 29 lipca 1997 r., sygn. II KKN 313/97

1. Ustawodawca pozostawił sądowi orzekającemu w przedmiocie wniosku państwa obcego o wydanie osoby ściganej swobodę orzekania w tym sensie, że jest on władny stwierdzić, czy z obowiązujących przepisów prawa, w tym wiążących Polskę dwu- i wielostronnych traktatów międzynarodowych, wynika in concreto dopuszczalność, czy niedopuszczalność wydania tej osoby państwu wnioskującemu.

2. Wydanie osoby ściganej w sytuacji istnienia prawdopodobieństwa poddania jej w kraju wzywającym torturom lub nieludzkiemu albo poniżającemu traktowaniu lub karaniu, w rozumieniu art. 3 Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności z dnia 4 listopada 1950 r. (Dz.U. 1993 r. Nr 61, poz. 284), jest prawnie niedopuszczalne.

Sąd Najwyższy w sprawie Mandugeqi i Jinge – obywateli Chińskiej Republiki Ludowej w przedmiocie wydania opinii w kwestii prawnej dopuszczalności ekstradycji, po rozpoznaniu kasacji obrońcy ściganych od postanowienia Sądu Apelacyjnego w W. z dnia 7 marca 1997 r. – zmieniającego postanowienie Sądu Wojewódzkiego w W. z dnia 7 lutego 1997 r., po wysłuchaniu wniosku prokuratora – postanowił zmienić zaskarżone postanowienie Sądu Apelacyjnego uznając, iż wydanie obywateli chińskich Mandugeqi i Jinge Chińskiej Republice Ludowej jest prawnie niedopuszczalne (...).

Uzasadnienie

I. Postanowieniem z dnia 7 marca 1997 r. Sąd Wojewódzki w W. zaopiniował wniosek Chińskiej Republiki Ludowej o wydanie obywateli chińskich Mandugeqi i Jinge w ten sposób, że uznał ich ekstradycję za prawnie niedopuszczalną.

Uzasadniając to postanowienie Sąd Wojewódzki wskazał, że w sprawie spełnione zostały takie przesłanki ekstradycji, jak obowiązująca w prawie międzynarodowym przesłanka podwójnej karalności, pozostawanie przez obywateli Chińskiej Republiki Ludowej pod zarzutem czynów popełnionych na terytorium tego państwa, „ekstradycyjny charakter” tych czynów, wystąpienie o wydanie przez właściwy organ państwa żądającego wydania, brak wątpliwości co do tożsamości ściganych oraz niekorzystanie przez nich z prawa azylu.