Wyrok SN z dnia 25 września 1997 r. sygn. II UKN 271/97

Granicę obowiązku prowadzenia przez sąd postępowania dowodowego wyznacza, podlegająca kontroli instancyjnej, ocena czy dostatecznie wyjaśniono sporne okoliczności sprawy.

Przewodniczący SSN: Andrzej Kijowski

Sędziowie SN: Jerzy Kuźniar, Barbara Wagner (sprawozdawca)

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 25 września 1997 r. sprawy z wniosku Feliksy K. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych-Oddziałowi w G. o rentę inwalidy wojennego, na skutek kasacji wnioskodawczyni od wyroku Sądu Apelacyjnego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku z dnia 18 lutego 1997 r.

oddalił kasację.

Uzasadnienie

Sąd Wojewódzki-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Toruniu wyrokiem z dnia 12 grudnia 1996 r. [...] oddalił odwołanie Feliksy K. od decyzji wydanej przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych-Oddział w G. w dniu 22 sierpnia 1996 r., odmawiającej przyznania renty inwalidzkiej na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin (jednolity tekst: Dz. U. z 1983 r. Nr 13, poz. 68 ze zm.). Sąd ustalił, że odwołująca się jest inwalidką I grupy. Od 10 maja 1941 r. przebywała, około miesiąca, w obozie przejściowym „S.” w T. Następnie, na okres dwóch tygodni osadzona została w obozie w °., skąd wywieziono ją na roboty przymusowe do W. w Niemczech. Pracowała tam w majątku M. na plantacji winorośli do zakończenia wojny. Inwalidztwo [...], nie ma związku z pobytem w obozie.