Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok SN z dnia 5 marca 1997 r. sygn. II UKN 15/97

Przepis § 10 ust. 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 14 lutego 1995 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru i obliczania zasiłków z ubezpieczenia społecznego (Dz. U. Nr 19, poz. 95) zawiera odstępstwo od reguły wyrażonej w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1974 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (jednolity tekst: Dz. U. z 1983 r., Nr 30, poz. 143 ze zm.) polegające na wyłączeniu z podstawy wymiaru zasiłku chorobowego tych składników wynagrodzenia, do których pracownik zachowuje prawo - w myśl postanowień układów zbiorowych pracy lub przepisów o wynagrodzeniu - w okresie korzystania z zasiłku chorobowego.

Przewodniczący SSN: Teresa Romer

Sędziowie SN: Maria Mańkowska, Jadwiga Skibińska-Adamowicz (sprawozdawca)

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 5 marca 1997 r. sprawy z wniosku Wiesławy D. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych-Oddziałowi w G. o wysokość zasiłku chorobowego, na skutek kasacji wnioskodawczyni od wyroku Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 7 października 1996 r. [...]

oddalił kasację.

Uzasadnienie

Zakład Ubezpieczeń Społecznych-Oddział w G. w decyzji z dnia 12 czerwca 1995 r. dotyczącej Wiesławy D. przyjął jako podstawę obliczenia zasiłku chorobowego za czas od 3 stycznia do 31 maja 1995 r. wynagrodzenie zasadnicze w kwocie najniższego wynagrodzenia za grudzień 1994 r. i odmówił przyjęcia do podstawy obliczenia zasiłku premii uznaniowej w kwocie 67.600 zł.

Sąd Wojewódzki-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku z siedzibą w Gdyni wyrokiem z dnia 25 czerwca 1996 r. oddalił odwołanie wnioskodawczyni od powyższej decyzji. Sąd Wojewódzki ustalił, że wnioskodawczyni zawarła dnia 6 maja 1994 r. umowę o pracę ze Spółką z o.o. DK I. w G., której właścicielem i zarazem dyrektorem generalnym i członkiem jednoosobowego zarządu jest jej syn Jarosław D. W spółce tej wnioskodawczyni została zatrudniona na czas nie określony, w pełnym wymiarze, na stanowisku dyrektora do spraw wydawnictwa. Według umowy o pracę wnioskodawczyni miała otrzymywać "najniższe wynagrodzenie brutto" i "premię co miesiąc określaną przez dyrektora". Spółka zatrudniająca wnioskodawczynię nie posiada regulaminu premiowania. W okresie od maja do listopada 1994 r. wnioskodawczyni otrzymywała wynagrodzenie w wysokości około 20.000 zł, zaś w grudniu 1994 r. otrzymała premię w kwocie 67.000 zł oraz wynagrodzenie w kwocie 47.076 zł. Jej wynagrodzenie w grudniu 1994 r. rażąco odbiegało od wynagrodzeń innych pracowników. W czasie zatrudnienia wnioskodawczyni pobierała zasiłki chorobowe w następujących okresach: od 9 sierpnia do 16 września 1994 r., od 11 października do 21 listopada 1994 r. oraz od 2 stycznia do 31 maja 1995 r.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00