Wyrok SN z dnia 16 września 1997 r. sygn. I PKN 261/97

1. Obowiązkiem przechowawcy jest zachowanie oddanej mu rzeczy w stanie nie pogorszonym lub zapłata odszkodowania oddającemu rzecz na przechowanie, jeżeli w czasie przechowania rzecz uległa uszkodzeniu. Przechowawca odpowiada wobec oddającego rzecz na przechowanie niezależnie od tego czy oddający jest właścicielem rzeczy.

2. Roszczenie regresowe pracodawcy w stosunku do pracownika, który przy wykonywaniu obowiązków pracowniczych wyrządził szkodę osobie trzeciej, powstaje z chwilą zaspokojenia przez pracodawcę roszczeń osoby trzeciej. Termin przedawnienia roszczenia regresowego pracodawcy liczy się od chwili naprawienia szkody, a nie od chwili jej wyrządzenia przez pracownika.

Przewodniczący SSN: Jadwiga Skibińska-Adamowicz (sprawozdawca)

Sędziowie SN: Janusz Łętowski, Walerian Sanetra

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 16 września 1997 r. sprawy z powództwa Urzędu Miejskiego w Z.G. przeciwko Romanowi D. o zapłatę, na skutek kasacji pozwanego od wyroku Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Zielonej Górze z dnia 14 lutego 1997 r. [...]

oddalił kasację.

Uzasadnienie

Sąd Rejonowy-Sąd Pracy w Zielonej Górze wyrokiem z dnia 3 grudnia 1996 r. oddalił powództwo Urzędu Miejskiego w Z.G. o zasądzenie od Romana D. kwoty 6.133,80 zł z ustawowymi odsetkami. Sąd I instancji ustalił, że w dniu 6 lutego 1994 r. pozwany, pełniący wówczas funkcję Prezydenta Miasta, spowodował wypadek drogowy prowadząc samochód marki SAAB-900, który był oddany na przechowanie stronie powodowej. W wyniku wypadku wartość samochodu uległa obniżeniu z 18.000 zł do 3.800 zł. Wymieniony samochód został prawdopodobnie skradziony, a następnie porzucony przez nieznanego sprawcę (sprawców). Znalazło go trzech mężczyzn w lesie dnia 31 sierpnia 1992 r. na terenie Gminy Z.G. Ponieważ poszukiwania właściciela nie przyniosły rezultatu, Komenda Rejonowa Policji przekazała go Urzędowi Miejskiemu, a ten - spółce z o.o. P., w której Gmina Z.G. posiada 100% udziałów. W dniu 16 czerwca 1993 r. wymieniona spółka zawarła z pozwanym, jako Prezydentem Miasta, umowę użyczenia samochodu. W dniu 15 czerwca 1993 r., na wniosek spółki P., Kierownik Urzędu Rejonowego w Ś. zarejestrował samochód. Decyzją z dnia 25 stycznia 1994 r. Wojewoda Z. stwierdził z urzędu nieważność rejestracji w przedmiocie wydania spółce - filii Nr 1 w Ś. dowodu rejestracyjnego [...] dla samochodu marki SAAB [...]. Przyczyną wydania tej decyzji była okoliczność, że w Ś. nie istniała filia spółki P., zaś sama spółka nie reprezentowała właściciela ani nie była właścicielem samochodu.