Uchwała SN z dnia 11 września 1997 r., sygn. III CZP 39/97

Sąd Najwyższy, z udziałem prokuratora Prokuratury Krajowej, w sprawie z powództwa Lucyny Sz. przeciwko Zdzisławowi K. o opróżnienie lokalu mieszkalnego po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym zagadnienia prawnego przedstawionego przez Sąd Wojewódzki w Krakowie postanowieniem z dnia 7 maja 1997 r. II Ca 92/97 do rozstrzygnięcia w trybie art. 390 kpc:

„Czy wniesienie pozwu o opróżnienie lokalu mieszkalnego, powołujące się na przesłankę z art. 32 ust. 1 pkt 2 ustawy o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych z dnia 2 lipca 1994 r. (Dz.U. 1994 r. Nr 105, poz. 509), może w świetle art. 91 kpc zostać potraktowane jako materialnoprawne oświadczenie woli wynajmującego o wypowiedzeniu stosunku najmu w sytuacji, gdy pozew został wniesiony przez adwokata działającego na podstawie pełnomocnictwa procesowego?”

podjął następującą uchwałę:

Wypowiedzenie najmu lokalu mieszkalnego może nastąpić również przez doręczenie najemcy wniesionego przez pełnomocnika procesowego pozwu o opróżnienie tego lokalu, powołującego się na okoliczności wymienione w art. 32 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych (Dz.U. 1994 r. Nr 105, poz. 509 ze zm.).