Postanowienie SN z dnia 30 kwietnia 1997 r., sygn. III CKU 19/97

Przewidziana w art. 577 kpc ogólna zasada, pozwalająca na dostosowanie – do każdej sytuacji – rozstrzygnięcia, zawartego zarówno w prawomocnym, jak i nieprawomocnym orzeczeniu, odnosi się wyłącznie do spraw rozpoznawanych przez sąd rejonowy jako sąd opiekuńczy (art. 568 kpc).

Sąd Najwyższy, z udziałem prokuratora Prokuratury Krajowej, po rozpoznaniu w sprawie opiekuńczej wszczętej w stosunku do nieletnich Sławomira A. i Daniela W. na skutek kasacji Ministra Sprawiedliwości S/C RN V 731/104/95 od postanowienia Sądu Rejonowego w Lublinie z dnia 7 kwietnia 1995 r. V R Now 272/94 – postanowił: uchylić zaskarżone postanowienie i sprawę przekazać Sądowi Rejonowemu w Lublinie celem nadania właściwego biegu rewizji od postanowienia tego Sądu z dnia 15 grudnia 1994 r.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 15 grudnia 1994 r. w sprawie V R Now 272/94 – Sąd Rejonowy – Wydział Rodzinny i Nieletnich, rozpoznając w postępowaniu opiekuńczo-wychowawczym sprawę nieletnich Sławomira A. i Daniela W., udzielił nieletniemu Sławomirowi A. upomnienia, a nad nieletnim Danielem W. ustanowił nadzór odpowiedzialny rodziców.

Powyższe postanowienie zaskarżył rewizją Prokurator Rejonowy dla miasta Lublina, zarzucając niewyjaśnienie wszystkich okoliczności sprawy, co w konsekwencji doprowadziło do błędnej kwalifikacji prawnej czynu przypisanego nieletniemu, i wnosił o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy wymienionemu Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania.