Wyrok SN z dnia 5 lutego 1996 r., sygn. II KRN 185/95

Treść art. 102 § 1 k.k. nie daje podstaw do postawienia tezy, że umieszczenie sprawcy w zakładzie leczenia odwykowego może nastąpić tylko wówczas, gdy sprawca został skazany na karę pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania. Określenie użyte w art. 102 § 1 k.k. „przed odbyciem kary” nie oznacza, że chodzi tu zawsze o bezwzględną karę pozbawienia wolności.

Sąd Najwyższy po rozpoznaniu sprawy Tadeusza Ł., oskarżonego z art. 208 k.k. i innych, z powodu rewizji nadzwyczajnej, wniesionej przez Ministra Sprawiedliwości na niekorzyść oskarżonego od wyroku Sądu Rejonowego w R. z dnia 20 lipca 1995 r. – oddalił rewizję nadzwyczajną (...).

Uzasadnienie

Wyrokiem Sądu Rejonowego w R. z 20.VII.1995 r. oskarżony Tadeusz Ł. został uznany za winnego i skazany za to, że mając w stopniu znacznym ograniczoną zdolność rozpoznania znaczenia czynów i kierowania swoim postępowaniem – w rozumieniu art. 25 § 2 k.k. – w okresie od 5.VII.1994 r. do 6.I.1995 r. w S. dopuścił się następujących przestępstw: