Wyrok SN z dnia 11 kwietnia 1996 r. sygn. II UR 4/96

Całokształt przepisów prawnych regulujących prawo do renty rodzinnej dla dzieci wskazuje, że zasadniczym celem tego świadczenia jest dostarczanie środków utrzymania tym dzieciom pracownika (rencisty), które w związku z kształceniem się w szkole nie wykonują pracy stanowiącej źródło utrzymania.

Przewodniczący SSN: Maria Tyszel (sprawozdawca)

Sędziowie SN: Andrzej Kijowski, Stefania Szymańska

Sąd Najwyższy, z udziałem prokuratora Witolda Bryndy, po rozpoznaniu w dniu 11 kwietnia 1996 r. sprawy z wniosku Czesławy H. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych-Oddział w J. o rentę rodzinną, na skutek rewizji strony pozwanej od wyroku Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Krośnie z dnia 9 października 1995 r., [...]

uchylił zaskarżony wyrok i sprawę przekazał Sądowi Wojewódzkiemu-Sądowi Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Krośnie do ponownego rozpoznania.

Uzasadnienie

Zakład Ubezpieczeń Społecznych-Oddział w J. decyzją z dnia 25 maja 1995 r. odmówił Czesławie H., urodzonej 15 stycznia 1945 r., przyznania renty rodzinnej po mężu Stanisławie, pobierającym rentę inwalidzką, zmarłym w dniu 27 sierpnia 1986 r. uznając, że wnioskodawczyni nie spełnia warunków określonych w art. 41 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz. U. Nr 40, poz. 267 ze zm.), ponieważ w chwili śmierci męża nie była inwalidką ani też nie ukończyła 50 lat życia, ani przed śmiercią męża, ani też przed upływem 5 lat od tej daty, względnie od zaprzestania wychowywania córki Barbary H., urodzonej 1 maja 1972 r., tj. do ukończenia przez córkę 16 lat życia (1 maja 1988 r.). Wnioskodawczyni ukończyła 50 lat życia w dniu 15 stycznia 1995 r., córka jej w okresie od września 1988 r. do października 1990 r. uczęszczała do Zespołu Przysposobienia Rolniczego, jednakże organ rentowy uznał, że uczestnictwo w tym Zespole nie było kształceniem się w szkole w rozumieniu art. 41 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy.